Latarkowy berek – zabawa SI

Latarkowy berek to przyjemna zabawa przed zaśnięciem, ale i nie tylko. Joe Newman, terapeutka z Bethesdy w stanie Maryland, poukładała zadania według stopnia trudności.

„Kiedy bawicie się po raz pierwszy, zacznijcie od rzeczy prostszych i dodawajcie trudniejsze elementy, kiedy dziecko będzie na nie gotowe

Zakres wieku rozwojowego:

• 3- dzieci w wieku gimnazjalnym.

Potrzebne przedmioty

• Dwie latarki.

Przygotowanie

• Poleć dziecku położyć się na plecach. Może to zrobić na podłodze lub na łóżku.
• Zgaś światło […]

Korzyści

• Trzymanie głowy nieruchomo niejako wymusza samodzielne poruszanie oczami, co wzmacnia integrację wzrokowo-motoryczną.
• Podążanie wzrokiem za ruchomym światłem poprawia podstawowe zdolności wzrokowo-motoryczne i orientację przestrzenną.
• „Skakanie” wzrokiem z miejsca na miejsce poprawia umiejętność szybkiego przerzucania wzroku na inny cel, co jest bardzo istotne w codziennym życiu.
• Trzymanie latarki dwiema rękami rozwija integrację obustronną co jest niezbędne do swobodnego przekraczania linii środka ciała.
• Podążanie wzrokiem za światłem wzmacnia koordynację oko- ręka i umiejętność stopniowania siły ruchu.
• Granie w latarkowego berka rozwija zdolność komunikacji i wzmacnia więzi […].

Sposoby grania w latarkowego berka

Co możesz zrobić/Co może zrobić dziecko

1. Świecić latarką na sufit i poruszać powoli światłem. Powiedz: „Śledź światło tylko oczami. Nie ruszaj głową/Obserwować poruszające się światełko.
2. Dalej poruszać światłem. Powiedz: „Pokaż światło palcem albo inną częścią ciała”/Wskazywać światło palcem, łokciem, kolanem, stopą, językiem lub nosem. (Oczywiście będzie musiało ruszyć głową przy pokazywaniu nosem!).
3. Dać dziecku latarkę. Powiedz: „Trzymaj ją obiema rękami”/Trzymać latarkę obiema rękami, może eksperymentować ze świeceniem nią na suficie, ściankach i podłodze.
4. Poruszać światłem płynnie po suficie/Sprawić żeby jego światło „skakało i lądowało” na płynnej trasie twojego światła.
5. „Skakać” światłem z miejsca na miejsce/Sprawić, żeby jego światło skakało i lądowało na twoim skaczącym świetle.
6. Powoli rysować nieskomplikowane szlaki na suficie. Powiedz: „Złap swoim światłem moje i nie puszczaj!”/Ciągle trzymać swoje światło na twoim powolnie poruszającym się świetle.
7. Rysować bardziej złożone trasy, takie jak falista linia, zygzak, kółko, trójkąt, kwadrat, serce czy ósemka/Ciągle trzymać swoje światło na twoim poruszającym się po złożonych wzorach.

Zrób to inaczej

Co możesz zrobić/Co może zrobić dziecko 

1. Świecić światłem na podłodze/Skakać na twoje światło stopami.
2. „Skakać” swoim światłem po ścianie z miejsca na miejsce, aby dziecko musiało złapać. Dla zachęty do przecinania linii symetrii ciał kieruj światło na lewą stronę dziecka i poleć mu złapać je prawą ręką i na odwrót/„Łapać” twoje skaczące światło, najpierw prawą, a potem lewą ręką.
3. Podążać za światłem dziecka/Być dla odmiany uciekającym.

Jak sobie radzić

• Jeśli światło dziecka spada z twojego światła lub za nim nie nadąża, zwolnij. W zabawie chodzi o celne trafienie i utrzymanie podążania za światłem.
• Jeśli wzmożona trudność sfrustruje dziecko, wróć na łatwiejszy poziom zabawy” (Kranowitz, 2015).

źródło: Carol Stock Kranowitz: „Nie-zgrane dziecko w świecie…”, HARMONIA UNIVERSALIS, Gdańsk 2015