Scenariusz zajęć terapeutycznych ćwiczących kierunki, schemat ciała i przestrzeni jest idealny do rozwoju umiejętności przestrzennego orientowania się, rozumienia relacji między ciałem a przestrzenią oraz rozwijania koordynacji ruchowej. Zajęcia te są szczególnie przydatne dla dzieci w spektrum autyzmu z trudnościami w tych obszarach. Oto przykładowy scenariusz:

Tytuł zajęć: „Odkrywanie Świata Wokół Nas”

Cel: Rozwijanie umiejętności orientacji przestrzennej, świadomości ciała oraz koordynacji ruchowej.

Materiały:

1. Kolorowe kredki lub farby.
2. Duży arkusz papieru.
3. Paski taśmy klejącej (lub kolorowe linie z taśmy malarskiej).
4. Kilka różnokształtnych przedmiotów, takich jak klocki czy zabawki.

Przebieg zajęć:

Część 1: Warm-up (10 minut) Rozpocznij zajęcia od krótkiego rozgrzewającego ćwiczenia. Zachęć dzieci do wykonywania podstawowych ruchów, takich jak skakanie na jednej nodze, machanie rękoma i nogami, a także obracanie się wokół własnej osi.

Część 2: Ćwiczenia z taśmą klejącą (10 minut)

1. Na podłodze przyklej kolorowe paski szerokiej taśmy klejącej w różnych kierunkach (np. poziomo, pionowo, ukośnie). To będą linie na podłodze.
2. Poproś dzieci, aby boso stanęły na jednej linii i przeszły po niej, krocząc, skacząc lub tańcząc. Wskazuj różne kierunki, takie jak w górę, w dół, na boki.
3. Następnie stwórz labirynt z kolorowej taśmy klejącej i zachęć dzieci do przemieszczania się wzdłuż ścieżki, wykorzystując komendy takie jak „idź do przodu,” „idź w lewo,” „zrób krok w prawo.”

Część 3: Malowanie schematu ciała (15 minut)

1. Poproś dzieci, aby położyły się na dużym arkuszu papieru.
2. Narysuj ich kontury na papierze, tworząc ich „schemat ciała.”
3. Poproś dzieci, aby narysowały na swoim schemacie ciała różne części ciała, takie jak oczy, nos, ręce, nogi, itp., a także oznaczyły, gdzie jest np. lewa ręka, prawa noga itp.
4. Możesz zachęcić dzieci do malowania na swoim schemacie ciała, aby pokazać, w jakie strony mogą się poruszać, na przykład rysując strzałki wskazujące różne kierunki.

Część 4: Zabawa w przestrzeni (10 minut)

1. Rozmieść różnokształtne przedmioty w przestrzeni.
2. Poproś dzieci, aby przeszły przez przestrzeń, unikając kontaktu z przedmiotami. Możesz wydawać komendy, takie jak „idź do przodu,” „zrób krok w lewo,” „uniknij przeszkody.”

Część 5: Podsumowanie (5 minut) Podkreśl znaczenie rozumienia kierunków, schematu ciała i przestrzeni w codziennym życiu. Zachęć dzieci do refleksji nad tym, co nauczyły się podczas zajęć.

Oto wesoła zabawa ruchowa, która może być doskonałym uzupełnieniem zajęć terapeutycznych związanych z kierunkami, schematem ciała i przestrzenią:

Szlaki w lesie

Cel: Rozwijanie umiejętności kierunków, orientacji przestrzennej i zabawy ruchowej.

Materiały:

1. Taśma klejąca (lub kolorowe linie z taśmy malarskiej) ułożona na podłodze w różnych kierunkach.
2. Przedmioty lub obrazki związane z jesienią, takie jak liście, kasztany itp.

Przebieg zabawy:

1. Przygotuj prostą trasę, na której użyjesz taśmy klejącej (lub linii z taśmy malarskiej), aby stworzyć „ścieżki” po lesie. Staraj się, aby były one ułożone w różnych kierunkach, tworząc labirynt podobny do lasu.
2. Rozmieść przedmioty związane z jesienią wzdłuż ścieżki, na przykład liście, kasztany, obrazki jeży itp.
3. Wyznacz jedno dziecko, które będzie „Leśnym jeżem,” a reszta dzieci stanie na starcie.
4. „Leśny jeż” ma za zadanie przemieszczać się po ścieżkach w poszukiwaniu jesiennej zdobyczy, takiej jak liście i kasztany. Dzieci na starcie muszą próbować podążać za „Leśnym jeżem”
5. Dzieci na starcie muszą uważnie obserwować, w jakim kierunku idzie „Jeż Jesieni” i próbować podążać za nim, unikając kontaktu z taśmą klejącą (trawersując ją w różnych kierunkach).
6. Kiedy „Jeż Jesieni” znajdzie jedną z jesiennych zdobyczy, musi ją podnieść i wrócić na start, a dzieci na starcie muszą próbować wrócić tam z nim, śledząc jego ruchy.
7. Gra trwa przez określony czas lub dopóki „Leśny jeż” nie odnajdzie wszystkich jesiennych zdobyczy.

Ta wesoła zabawa ruchowa łączy elementy zabawy z elementami ćwiczeń związanych z orientacją przestrzenną i kierunkami. Dzieci będą musiały zwracać uwagę na kierunki, unikać przeszkód i korzystać ze swojego schematu ciała, aby śledzić „Leśnego jeża” i zdobywać jesienne skarby. To zabawny sposób na rozwijanie tych umiejętności.

Zajęcia te pomogą dzieciom z dysfunkcją przestrzenno-szczegółową rozwijać umiejętności kierunków, świadomości ciała i przestrzeni, a także polepszą koordynację ruchową. Możesz dostosować ćwiczenia do indywidualnych potrzeb ucznia i zwiększyć trudność w miarę postępów.

Sylwia Merchut (Iwan)

fot.: greenklukva.livejournal.com