Planując zabawę podczas sesji terapii z dzieckiem z autyzmem, należy uwzględnić jego poziom rozwoju oraz zainteresowania…

Celem interwencji terapeutycznej o charakterze zabawy jest „ukierunkowanie aktywności dziecka na celowe działania dopasowane do jego wieku oraz poziomu rozwojowego, a także stymulowanie opisywanych mechanizmów rozwojowych: naśladowania, naprzemienności oraz dzielenia pola uwagi.

Dzielenie pola uwagi

Na tej podstawie trzeba przygotować atrakcyjne zabawki, które przyciągną uwagę dziecka. Najważniejsze jest jednak, aby ogniskować ją zarówno na przedmiocie, jak i na osobie, która przedmiot posiada. Dziecko otrzymuje zabawkę, jeśli wyciągnie po nią rękę i równocześnie zwróci wzrok w kierunku terapeuty. Rodzic lub terapeuta kontynuuje interesujące dla dziecka działania (np. huśtanie, kołysanie, podawanie klocków) wtedy, kiedy ono na niego patrzy. Terapeuta zachęca, chwali dziecko za nawiązywanie kontaktu wzrokowego, za śledzenie wzrokiem jego gestów, czynności. Ważne, by zwracać uwagę na spojrzenie dziecka i nazywać przedmioty, które je zainteresowały. Modelowanie takich zachowań ma na celu rozwijanie zdolności dzielenia pola uwagi oraz zachęcanie do inicjatywy w komunikacji.

Współczesne badania (Ksari i in., 2008) wykazały, że interwencje nakierowane na rozwijanie zdolności do dzielenia pola uwagi skuteczniej niż inne formy oddziaływań wpływają na pojawienie się ekspresji werbalnej, szczególnie u dzieci, na wczesnym etapie rozwoju językowego. Badania te stanowią wsparcie dla koncepcji H. R. Schaffera oraz M. Tomasello, podkreślając rolę wspólnego zaangażowania uwagi dziecka i dorosłego w naukę języka oraz dialogu.

Tematycznie powiązane zakładki: ZABAWY EDUKACYJNE