Jęczenie to stara jak świat taktyka komunikacyjna dzieci – działająca na rodziców jak płachta na byka.
Dlaczego dzieci marudzą i jęczą?
„Częściowo po to, by grać na naszych emocjach” – twierdzą twórcy poradnika pt. Jak przechytrzyć dziecko” […] Wiedzą jak reagujesz na płacz, więc zawodzenie na jakiś temat jest umiarkowaną wariacją ekstremalnego rozwiązania. Aby je powstrzymać, potrzebne ci są sztuczki, które dają dziecku do zrozumienia, że jęczenie jest nie do przyjęcia, a na świecie istnieją lepsze sposoby wyrażania swoich próśb.
Praca u podstaw
- Już na wczesnym etapie życia naucz dziecko, jak grzecznie poprosić o to, co chce. Mówienie „proszę” powinno być skuteczniejsze niż wycie lub płacz. Chwal pociechę, gdy cię poprosi we właściwy sposób: „Dziękuję, że tak ładnie mnie poprosiłaś”.
- Zdecydowane stwierdzenia lub rozkazy w rodzaju: „przestań jęczeć”. Zwykle nie odnoszą skutku. Spróbuj mówić: „Kochanie, po prostu mnie poproś. Wiesz, że nie lubię, gdy jęczysz”. Stary banał: „Używaj słów” okazuje się niezwykle przydatny.
- Naucz dziecko, by było samowystarczalne: „Gdy czegoś chcesz, idź i sobie to weź, jeśli dosięgniesz”.
- Nie odpowiadaj sfrustrowanym lub gniewnym tonem, ponieważ jest to po prostu dorosła wersja zachowania, które starasz się wyplenić.
Sztuczki podstawowe
- Przedrzeźniaj pociechę. Powiedz: „Wiesz, że nie lubię, gdy jęczysz. Czy kiedykolwiek poprosiłem cię o coś, jęcząc? (zacznij mówić, zawodząc) Musimy już iść, załóż płaszcz. Ja bardzo, bardzo chcę, żebyś założył płaszczyk”. Prawdziwa sytuacja połączona z absurdem w postaci jęczącego rodzica powinna dać dziecku znać, jak głupio się zachowuje.
- Udawaj, że jęczy jakieś zwierzątko. „Hej, słyszałeś to? Ten jęczący odgłos? Chyba coś ci jęczy za plecami, bo przecież to nie możesz być ty! Ty przecież wiesz, jak należy prosić normalnym tonem. Jestem pewien, że ty byś poprosił normalnym głosem, więc pewnie gdzieś tu schowało się cielątko albo szczeniak. Może kryje się w twojej kieszeni? Musimy to sprawdzić”. Z pewnością da to dziecku wiele do myślenia.
Krótkie triki
„Nie bardzo rozumiem, co mówisz, kiedy jęczysz – powiedz to jeszcze raz normalnym tonem”.
„Może spróbujesz pokazać mi na migi, czego chcesz? Bo na pewno nie dostaniesz tego, gdy jęczysz”.
SŁOIK Z JĘCZENIEM
- Weź mały słoik i nalep na nim naklejkę „Słoik z jęczeniem”. Niech dziecko ozdobi etykietkę, by również zaangażowało się w przedsięwzięcie.
- Wrzuć do środka 10 lub 20 małych przedmiotów, które lubi pociecha: naklejek, gumowych piłeczek, plastikowych zwierzątek.
- Wyjaśnij dziecku, że każdego dnia, gdy nie będzie zawodzić, może wybrać sobie ze słoika jakiś przedmiot.
- Uzupełnij słoik, gdy zacznie świecić pustkami.
Jeśli dziecko stawia opór
Nigdy nie poddawaj się ani nie kapituluj przed jęczeniem dlatego, że jesteś już nim zmęczony, ponieważ da to twojemu dziecku sygnał, że zawodzenia jest akceptowaną metodą na wyproszenie sobie tego, co chce. Ignoruj jęczenie, aż dziecko zmęczy się własnym głosem i przestanie” (Borgenicht, Grace, 2008).
źródło: D. Borgenicht, J. Grace: „Jak przechytrzyć dziecko…”, Vesper, Poznań 2008
#arkusz #ASD #Asperger #AspieZaklinaczka #autyzm #dostosowanie #edukacja #emocje #grupa #IPET #komunikacja #lekcja #logopedia #metody #MikiLittleAspie #motoryka #mowa #pedagog #percepcja #premium #program #przedszkolak #przedszkole #psycholog #rewalidacja #scenariusz #scenariusze #sensoryka #SI #sposoby #społeczne #SylwiaBagińska #szkoła #terapia #uczeń #umiejętnościspołeczne #uwaga #uważność #zabawa #zaburzenia #zajęcia #ZespółAspergera #zmysły #ćwiczenia Autyzm


