Większość osób z łagodnymi formami ASD ma stosunkowo dobrze rozwinięte umiejętności językowe. Takie osoby mogą mówić płynnie, pełnymi zdaniami, robią mało błędów gramatycznych lub nie robią ich wcale. Często jednak mają pewne trudności z używaniem języka w kontekście społecznym podczas wymiany myśli i informacji z innymi ludźmi (Ozonoff, Dawson, McPartland, 2015)
„Zwykle sprawiają im problemy abstrakcyjne lub złożone koncepcje językowe. Jeśli to, co mówimy, nie oznacza dosłownie tego, co mamy na myśli (np. posługujemy się sarkazmem, żartujemy, używamy metafor lub innych środków stylistycznych), dziecko z ASD może nas źle zrozumieć. Wszystkie te trudności są zbiorczo nazywane deficytami „pragmatyki” języka. Istnieją niepisane zasady prowadzenia rozmowy, których większość z nas uczy się naturalnie i które obowiązują w sposób domniemany. Są wśród nich: mówienie na przemian, udzielanie informacji tak, żeby była zrozumiała bez używania zbyt wielu słów, podawanie tylko istotnych wiadomości.
Wiemy, jak wybierać odpowiednie tematy, jak się ich trzymać podczas rozmowy, jak przejść do nowego zagadnienia. Wiemy też, jak „czytać” innych ludzi i jak dostosować konwersację do potrzeb osoby, z którą rozmawiamy. Jeśli ktoś wydaje się znudzony, staramy się ożywić rozmowę albo zmienić temat. Jeśli jest zdezorientowany, próbujemy zrozumieć dlaczego i wyjaśnić wątpliwości. Do dziecka mówimy inaczej niż do przełożonego albo współpracownika. Mamy świadomość tego, jak intonacja i wyraz twarzy towarzyszący wypowiedzi mogą zmienić znaczenie tego, co mówimy. Dzieci z ASD często jednak nie rozumieją tych zasad i muszą się ich nauczyć.
Większość reguł dziecko może poznać w trakcie odpowiednio prowadzonych zajęć grupowych ukierunkowanych na kształcenie umiejętności społecznych. (Nie można przecież oddzielić komunikacji o d umiejętności społecznych). Jeśli jednak taka terapia nie jest dostępna w twojej okolicy lub jeśli zajęcia nie obejmują zagadnień związanych z prowadzeniem rozmowy, możesz się zastanowić, czy jakaś forma terapii językowej byłaby korzystna dla twojego dziecka. Poszukaj logopedy z doświadczeniem w pracy z osobami z ASD. Dowiedz się, czy ten specjalista oferuje „pragmatyczną terapię językową” lub zajęcia związane z zasadami konwersacji.
Taka terapia często odbywa się w grupie lub przynajmniej z udziałem dwojga dzieci. Kształcenie umiejętności rozmowy nie jest skuteczne, jeśli w zajęciach biorą udział tylko jedno dziecko i terapeuta.
Większość dzieci z ASD/autyzm/ZA radzi sobie lepiej w takiej zaangażowanej sytuacji, jeżeli wymagania są niższe, a rozmówca wyrozumiały.
Umiejętności konwersacji należy wiec ćwiczyć z innymi dziećmi pod okiem doświadczonego terapeuty, który potrafi stworzyć sprzyjającą atmosferę i w sposób zrozumiały skomentować mocne i słabe strony stylu komunikacyjnego dziecka (Ozonoff, Dawson, McPortland, 2015).
źródło: Sally Ozonoff, Geraldine Dawson, James C. McPortland: „Wysokofunkcjonujące dzieci ze spektrum autyzmu…”, WUJ, Kraków 2015
#arkusz #ASD #Asperger #AspieZaklinaczka #autyzm #dostosowanie #edukacja #emocje #grupa #IPET #komunikacja #lekcja #logopedia #metody #MikiLittleAspie #motoryka #mowa #pedagog #percepcja #premium #program #przedszkolak #przedszkole #psycholog #rewalidacja #scenariusz #scenariusze #sensoryka #SI #sposoby #społeczne #SylwiaBagińska #szkoła #terapia #uczeń #umiejętnościspołeczne #uwaga #uważność #zabawa #zaburzenia #zajęcia #ZespółAspergera #zmysły #ćwiczenia Autyzm
autyzmwszkole.com 