Metoda DIR jest podejściem otwartym do ASD i może zawierać określone techniki różnych sposobów terapii, zarówno tych opartych na budowaniu relacji, jak i strategii behawioralnych, w zależności od potrzeb dziecka
„W ramach różnych programów opracowano wiele pomocnych strategii, w tym historyjki obrazkowe (socjal stories), przejmowanie ról, czekanie na swoją kolej, grupy umiejętności społecznych ćwiczenia wspomagające „inteligencję emocjonalną”, zadania z zakresu teorii umysłu, semistrukturalne ćwiczenia w zakresie budowania relacji i rozwoju społecznego oraz liczne ćwiczenia przystosowawczego uczenia się. Wiele z tych specyficznych ćwiczeń pomaga rodzicom i lekarzom w zachęcaniu dzieci do nawiązywania relacji, przebywania w towarzystwie i myślenia. Tego typu strategie mogą być brane pod uwagę w zależności od potrzeb danego dziecka i jego rodziny. Podobnie jest, z mocno ustrukturyzowanymi ćwiczeniami behawioralnymi służącymi np. zdobywaniu umiejętności naśladowania, które mogą być wykorzystywane jako część kompleksowego programu DIR.
Należy przy tym pamiętać, że tego typu interakcje sprzyjające rozwiązywaniu problemów mogą być włączone do modelu DIR wtedy, gdy:
- Są częścią ciągłego strumienia naprzemiennych interakcji i komunikacji.
- Angażują emocje dziecka w sposób naturalny, albo w sposób naturalny w odpowiedzi na jakieś wyzwanie.
- Są dopasowane do indywidualnego profilu przetwarzania przez dziecko informacji.
- Są zorientowane na poziom rozwoju dziecka.
Na przykład jeśli dziecko uczestniczy w grze, w której musi zgadnąć, o czym myśli inna osoba, a zabawa toczy się w atmosferze serdecznych relacji i ciągłej, naprzemiennej, emocjonalnej gestykulacji z użyciem wielu łączących się z sobą pojęć oraz jest dostosowana do układu nerwowego dziecka, może się ono nauczyć określonej umiejętności, jednocześnie wzmacniając swoje podstawowe funkcje rozwojowe i wyższe poziomy myślenia. Innymi słowy, szeroka gama semistrukturalnych zajeć kształtujących umiejętności i sprzyjających rozwiązywaniu problemów, takich jak układanie scenariuszy mających na celu nauczenie dziecka odczytywania sygnałów społecznych („Patrze na ciebie, czy czytam ksiażkę?), może być częścią programu, pod warunkiem, że praca z dzieckiem przebiega w kontekście metody Floortime (Greenspan, Wieder, 2014).
źródło: S. I. Greenspan, S. Wieder: „Dotrzeć do dziecka z autyzmem…”, WUJ, Kraków 2014).
#arkusz #ASD #Asperger #AspieZaklinaczka #autyzm #dostosowanie #edukacja #emocje #grupa #IPET #komunikacja #lekcja #logopedia #metody #MikiLittleAspie #motoryka #mowa #pedagog #percepcja #program #przedszkolak #przedszkole #psycholog #rewalidacja #scenariusz #scenariusze #sensoryka #SI #sposoby #społeczne #szkoła #terapia #uczeń #umiejętnościspołeczne #uwaga #uważność #wskazówki #ZA #zabawa #zaburzenia #zajęcia #ZespółAspergera #zmysły #ćwiczenia Autyzm
autyzmwszkole.com 