Reklamy

autyzmwszkole.com

Wiedza zawarta w dwóch subskrypcjach: Dostęp Premium 10 zł i Subskrypcja miesięczna 6 zł oraz

eBooki i pakiety lekcyjne
Reklamy
Reklamy

Pierwsze spotkania

Rozpoczęcie pracy terapeutycznej z uczniem ze spektrum autyzmu to jedno z najważniejszych i jednocześnie najbardziej wymagających zadań stojących przed nauczycielem, pedagogiem czy terapeutą. Pierwsze spotkania często decydują o dalszej jakości relacji, poczuciu bezpieczeństwa dziecka oraz jego motywacji do współpracy. Dlatego tak istotne jest, aby rozpocząć ten proces świadomie, z uwzględnieniem indywidualnych potrzeb ucznia, jego mocnych stron oraz możliwych trudności.

Praca z dzieckiem w spektrum autyzmu wymaga połączenia wiedzy psychologicznej, pedagogicznej i terapeutycznej, ale także empatii, cierpliwości i otwartości na nieszablonowe rozwiązania. Nauczyciel, który wie, od czego zacząć i jak stopniowo budować strukturę terapii, jest w stanie nie tylko wspierać rozwój umiejętności komunikacyjnych i społecznych, ale także pomóc dziecku odnaleźć się w szkolnej rzeczywistości.

W tym artykule pokażemy krok po kroku, jak rozpocząć pracę terapeutyczną z uczniem z ASD: od pierwszej sesji adaptacyjnej, przez budowanie relacji, aż po planowanie kolejnych działań. Znajdziesz tu praktyczne wskazówki, harmonogram pierwszych pięciu spotkań oraz odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania.

Reklamy

1. Rozpocznij od diagnozy i indywidualizacji

  • Wczesna diagnoza i trafna interpretacja deficytów — pozwala jak najwcześniej rozpocząć terapię i ustalić odpowiednie cele oddziaływań cbt.plWydawnictwo WiR.
  • Stworzenie spersonalizowanego planu terapeutycznego (IPET) – uwzględnij mocne strony, zainteresowania, style przetwarzania sensorycznego i potrzeby dziecka polskiautyzm.plcbt.plOśrodek Rozwoju Edukacji.

2. Budowanie relacji i motywacji (podejście rozwojowe)

  • Wejdź w świat dziecka, podążaj za jego zainteresowaniami, budując wspólne pole uwagi – tak działa metoda RDI i podejście rozwojowe ePedagogikapolskiautyzm.pl.
  • Zaufanie i pozytywna relacja terapeutyczna to podstawa – stwórz bezpieczne, motywujące otoczenie uniqskills.com.

3. Wprowadź strukturę i komunikację wspierającą

  • Zakotwiczenie w rutynie i strukturze – ułatwia adaptację i redukuje stres; klasyczne TEACCH to np. plany dnia, wizualne harmonogramy, strukturalizacja przestrzeni polskiautyzm.plcbt.pl.
  • Jasna, konkretna komunikacja i pozytywne komunikaty – unikaj negatywnych form („nie skacz”), stosuj komunikaty proaktywne („używamy łóżka do spania”) Poradnia Alterpedagogika-specjalna.edu.pl.
  • Wprowadzaj komunikację alternatywną (AAC), gesty, wizualizacje, jeśli potrzeba Fundacja Pomoc Autyzmpolskiautyzm.pl.

4. Wzmacniaj pożądane zachowania, pracuj z mocnymi stronami

  • Pozytywne wzmocnienia, nagradzanie pożądanych zachowań i ignorowanie niepożądanych – to fundament terapii behawioralnej (ABA) pedagogika-specjalna.edu.plpolskiautyzm.pl.
  • Bazuj na mocnych stronach dziecka (np. dobra pamięć, percepcja, zainteresowania wyspecjalizowane) i rozwijaj je terapeutycznie polskiautyzm.pl.

5. Staraj się o komunikację werbalną i społeczną

  • Nawet jeśli dziecko nie mówi — zacznij od komunikacji za pomocą gestów, obrazków, AAC; później stopniowo wprowadzaj mowę Fundacja Pomoc Autyzmforumlogopedy.pl.
  • Trening umiejętności społecznych (TUS), nauka emocji, ról społecznych — we współpracy z logopedą, psychologiem, w grupach lub indywidualnie forumlogopedy.plcbt.pl.

6. Adaptuj środowisko szkolne i współpracuj z zespołem

  • Zapewnij środowisko przyjazne sensorycznie: zminimalizuj hałas, miganie świetlówek, jaskrawe kolory; użyj żaluzji, uprość przestrzeń pracy cbt.pl.
  • Pełna współpraca z zespołem (rodzice, nauczyciele, terapeuci, asystent-cieniem) – klucz do monitorowania postępów i skutecznego wsparcia cbt.plOśrodek Rozwoju Edukacji.
  • Promuj tolerancję i integrację w klasie — informuj rówieśników, ucz o różnorodności, angażuj ich w scenariusze zmniejszające izolację ucznia z ASD Ośrodek Rozwoju Edukacjicbt.pl.

Przygotowałam dla Ciebie propozycję pierwszej sesji terapeutycznej z uczniem ze spektrum autyzmu. To scenariusz, który możesz wykorzystać jako inspirację w pracy w szkole lub gabinecie terapeutycznym.

Reklamy

Przykładowa pierwsza sesja terapeutyczna z uczniem ze spektrum autyzmu

Cele sesji:

  • nawiązanie pierwszego kontaktu i budowanie poczucia bezpieczeństwa,
  • obserwacja zachowań i reakcji dziecka,
  • wstępne rozpoznanie preferencji komunikacyjnych i sensorycznych,
  • wprowadzenie struktury i przewidywalności.

Struktura spotkania (ok. 30–40 minut)

1. Powitanie i wprowadzenie (5 min)

  • Terapeuta wita dziecko prostym komunikatem, np. „Cześć, mam na imię Ania. Dzisiaj spędzimy razem trochę czasu. Zobaczysz, co przygotowałam.”
  • Pokazuje plan zajęć w formie obrazkowej lub piktogramów (np. tablica: powitanie – zabawa – przerwa – pożegnanie).
    👉 Cel: dać dziecku poczucie przewidywalności.

2. Zabawa wprowadzająca – poznajmy się (5–7 min)

  • Prosta aktywność w kręgu zainteresowań dziecka (np. układanie klocków, samochodziki, rysowanie, puzzle).
  • Terapeuta podąża za dzieckiem, naśladuje jego działania, komentuje prostymi słowami („Widzę, że lubisz czerwony klocek”).
    👉 Cel: budowanie relacji i zaufania.

3. Ćwiczenie komunikacyjne (7–10 min)

  • Jeśli dziecko mówi: zabawa w „Pokaż i powiedz” – dziecko wybiera przedmiot z pudełka i mówi, co to jest, do czego służy.
  • Jeśli dziecko niemówiące: komunikacja alternatywna (AAC, PECS, gesty) – wybieranie obrazków przedstawiających emocje, jedzenie czy zabawki.
    👉 Cel: wstępne rozpoznanie form komunikacji dziecka.

4. Zabawa ruchowa / sensoryczna (5–7 min)

  • Krótka aktywność dostosowana do potrzeb dziecka:
    • skakanie po matach,
    • dmuchanie baniek mydlanych,
    • „turlanie piłki” do terapeuty.
      👉 Cel: obserwacja reakcji sensorycznych, ćwiczenie naprzemienności i współpracy.

5. Chwila relaksu (2–3 min)

  • Krótka przerwa – dziecko może usiąść na pufie, wybrać zabawkę uspokajającą (piłeczki antystresowe, gniotki, klocki sensoryczne).
    👉 Cel: nauka sygnalizowania potrzeby odpoczynku.

6. Zakończenie i pożegnanie (3–5 min)

  • Podsumowanie prostym komunikatem: „Dzisiaj bawiliśmy się klockami, piłką i obrazkami. Spotkamy się znowu.”
  • Wzmocnienie pozytywne: naklejka, pieczątka, uśmiechnięta buźka na karcie pracy.
    👉 Cel: pozytywne zakończenie i budowanie motywacji na kolejne sesje.

Wskazówki dla terapeuty

  • Obserwuj, co sprawia dziecku przyjemność, a co wywołuje stres.
  • Nie narzucaj zadań – podążaj za dzieckiem.
  • Zawsze stosuj komunikaty krótkie i jasne.
  • Wprowadzaj stałą strukturę – podobny układ zajęć w kolejnych sesjach.

📌 Taka pierwsza sesja ma charakter diagnostyczno-adaptacyjny – jej celem nie jest jeszcze nauka konkretnych umiejętności, ale zbudowanie fundamentu do dalszej pracy terapeutycznej.


Podsumowanie

Rozpocznij od diagnozy, stwórz indywidualny plan, zbuduj relację, zastosuj podejście rozwojowe i strukturalne, wzmacniaj pozytywy, wspomagaj komunikację i adaptację środowiska, wspólnie z zespołem — i sukces terapii będzie bardziej prawdopodobny.

Reklamy

❓ FAQ – Praca terapeutyczna z uczniem ze spektrum autyzmu

1. Od czego zacząć pracę z uczniem z autyzmem w szkole?

Pierwszym krokiem jest poznanie dziecka i jego indywidualnych potrzeb. Należy zapoznać się z diagnozą, porozmawiać z rodzicami, dokonać obserwacji w klasie i w sytuacjach codziennych, a następnie przygotować IPET (Indywidualny Program Edukacyjno-Terapeutyczny).


2. Jak zbudować relację terapeutyczną?

Relacja oparta na zaufaniu i poczuciu bezpieczeństwa to fundament terapii. Warto podążać za zainteresowaniami dziecka, nie wywierać presji, stosować jasne komunikaty i konsekwentnie wzmacniać pozytywne zachowania.


3. Jakie metody pracy sprawdzają się najlepiej?

Do najczęściej stosowanych podejść należą:

  • TEACCH – wprowadzenie struktury i wsparcia wizualnego,
  • ABA – analiza behawioralna i pozytywne wzmocnienia,
  • DIR/Floortime, RDI – rozwój relacji i wspólnego pola uwagi,
  • AAC i PECS – systemy komunikacji alternatywnej i wspomagającej.

4. Jak wspierać komunikację dziecka z ASD?

Należy dopasować komunikację do możliwości ucznia. Sprawdzą się:

  • krótkie, jasne zdania,
  • wsparcie obrazkowe, gesty, symbole,
  • stopniowe wprowadzanie systemów AAC, jeśli uczeń nie mówi.

5. Co zrobić w przypadku trudnych zachowań?

Trzeba zrozumieć funkcję zachowania – czy wynika ono z przeciążenia sensorycznego, niezrozumienia sytuacji, czy może frustracji. Zamiast karania warto nauczyć dziecko alternatywnych sposobów wyrażania potrzeb (np. poprzez obrazki, słowa, gesty) oraz stosować strategie samoregulacyjne.


6. Jak zaangażować rówieśników w klasie?

Dobrze jest prowadzić zajęcia włączające – tłumaczyć dzieciom różnice, organizować wspólne zadania, promować empatię i współpracę. Dzięki temu uczeń z ASD czuje się częścią grupy i zyskuje wsparcie.


7. Czy pierwsza sesja powinna zawierać ćwiczenia terapeutyczne?

Pierwsze spotkanie ma głównie charakter adaptacyjno-obserwacyjny. Najważniejsze jest zbudowanie poczucia bezpieczeństwa i relacji. Konkretne ćwiczenia wprowadza się stopniowo, dopiero w kolejnych sesjach.


8. Co robić na kolejnych sesjach terapeutycznych?

Na kolejnych spotkaniach warto wprowadzać stopniowo:

  • proste ćwiczenia komunikacyjne – proszenie o pomoc, wskazywanie potrzeb, używanie symboli,
  • zabawy w rozpoznawanie i nazywanie emocji – praca z obrazkami, mimiką, scenkami,
  • zadania rozwijające naprzemienność i współpracę – np. wspólne układanie klocków, podawanie piłki, gry planszowe,
  • elementy treningu umiejętności społecznych (TUS) – odgrywanie ról, nauka zasad w grupie,
  • techniki regulacji emocji i sensoryczne przerwy – aby dziecko uczyło się wyciszać i radzić sobie ze stresem.

Każda kolejna sesja powinna być oparta na strukturze i powtarzalności, ale z małymi nowymi elementami rozwijającymi dziecko krok po kroku.

Poniżej przykładowy harmonogram pierwszych pięciu sesji terapeutycznych z uczniem ze spektrum autyzmu.

Reklamy

📑 Harmonogram pierwszych pięciu sesji terapeutycznych z uczniem ze spektrum autyzmu


Sesja 1 – Adaptacja i obserwacja

Cel: nawiązanie kontaktu, poczucie bezpieczeństwa, obserwacja reakcji.
Materiały: klocki, proste zabawki, obrazkowy plan zajęć, piłka, naklejki.
Przebieg:

  1. Powitanie i przedstawienie planu obrazkowego.
  2. Swobodna zabawa – podążanie za dzieckiem.
  3. Prosta zabawa komunikacyjna (np. wskazywanie obrazków).
  4. Krótka aktywność ruchowa (turlanie piłki).
  5. Zakończenie – podsumowanie i wzmocnienie pozytywne.

Sesja 2 – Prośby i potrzeby

Cel: wprowadzenie nauki proszenia o pomoc i wyrażania potrzeb.
Materiały: zestaw obrazków PECS, pudełko z zabawkami, przekąska (jako motywator).
Przebieg:

  1. Powitanie i przypomnienie planu dnia.
  2. Ćwiczenie: „Chcę…” – dziecko wybiera obrazek lub mówi, co chce dostać.
  3. Zabawa w wymianę – dziecko podaje obrazek, terapeuta daje zabawkę.
  4. Krótka aktywność sensoryczna – bańki mydlane.
  5. Podsumowanie i pożegnanie.

Sesja 3 – Emocje: wesoły i smutny

Cel: rozpoznawanie i nazywanie podstawowych emocji.
Materiały: karty emocji, lustro, maskotki.
Przebieg:

  1. Powitanie i plan obrazkowy.
  2. Zabawa w lustro – terapeuta pokazuje uśmiech i smutek, dziecko naśladuje.
  3. Karty emocji – wskazywanie, kto jest wesoły, kto smutny.
  4. Scenka z maskotkami – krótkie historyjki ilustrujące emocje.
  5. Pożegnanie i naklejka jako wzmocnienie.

Sesja 4 – Naprzemienność i współpraca

Cel: rozwijanie umiejętności współdziałania i czekania na swoją kolej.
Materiały: piłka, prosta gra planszowa, klocki.
Przebieg:

  1. Powitanie i plan zajęć.
  2. Zabawa w podawanie piłki – „moja kolej – twoja kolej”.
  3. Prosta gra planszowa – np. układanie pionków.
  4. Wspólne budowanie wieży z klocków.
  5. Podsumowanie – podkreślenie sukcesu dziecka w czekaniu i współpracy.

Sesja 5 – Trening społeczny: zabawa w role

Cel: rozwijanie umiejętności społecznych i rozumienia prostych sytuacji.
Materiały: rekwizyty do zabawy w sklep (pieniążki, produkty, torba).
Przebieg:

  1. Powitanie i plan dnia.
  2. Zabawa „Sklep” – terapeuta jest sprzedawcą, dziecko kupującym.
  3. Ćwiczenie proszenia o produkt (słowem lub obrazkiem).
  4. Rozmowa o zasadach – „Dziękuję”, „Proszę”.
  5. Podsumowanie – wzmocnienie pozytywne (np. pieczątka, naklejka).

✨ Wskazówki dla nauczyciela/terapeuty:

  • Każda sesja powinna mieć strukturę (powitanie – aktywność główna – przerwa – zakończenie).
  • Czas trwania: 30–40 minut, z przerwami jeśli dziecko tego potrzebuje.
  • Postęp jest stopniowy – nowe elementy wprowadza się krok po kroku.
  • Ważne są pozytywne wzmocnienia (pochwały, naklejki, nagrody symboliczne).

Reklamy

#arkusz #ASD #Asperger #aspiepozytywni #AspieZaklinaczka #autyzm #czytanie #dostosowanie #edukacja #emocje #IPET #kolorowanie #komunikacja #lekcja #logopedia #metody #MikiLittleAspie #mindfulness #motoryka #mowa #pedagog #percepcja #pozytywnyprzekazwspektrum #premium #przedszkole #psycholog #rewalidacja #rozwój #scenariusz #sensoryka #SI #społeczne #SylwiaBagińska #szkoła #terapia #tus #uczeń #umiejętnościspołeczne #uwaga #uważność #zabawa #zajęcia #ZespółAspergera #zmysły #ćwiczenia


Dodaj komentarz

Wpisy na stronie

#arkusz #ASD #Asperger #aspiepozytywni #AspieZaklinaczka #autyzm #czytanie #dostosowanie #edukacja #emocje #IPET #kolorowanie #komunikacja #lekcja #logopedia #metody #MikiLittleAspie #mindfulness #motoryka #mowa #pedagog #percepcja #pozytywnyprzekazwspektrum #premium #przedszkole #psycholog #rewalidacja #rozwój #scenariusz #sensoryka #SI #społeczne #SylwiaBagińska #szkoła #terapia #tus #uczeń #umiejętnościspołeczne #uwaga #uważność #zabawa #zajęcia #ZespółAspergera #zmysły #ćwiczenia