Reklamy

autyzmwszkole.com

Wiedza zawarta w dwóch subskrypcjach: Dostęp Premium 10 zł i Subskrypcja miesięczna 6 zł oraz

eBooki i pakiety lekcyjne
Reklamy
Reklamy

Jak uczyć dzieci samowspółczucia i uważności, aby wspierać ich rozwój emocjonalny i psychiczny? Artykuł oparty na książce „Samowspółczucie” autorstwa Lorraine M. Hobbs i Amy C. Balentine, zawierający ćwiczenia oraz praktyczne porady dla nauczycieli i rodziców.

Jak wspierać zdrowy rozwój emocjonalny dzieci poprzez ćwiczenia samowspółczucia? Przykładowy scenariusz zajęć, inspiracje i porady dla nauczycieli i rodziców.

Samowspółczucie to zdolność do traktowania samego siebie z taką samą troską, życzliwością i zrozumieniem, jakie okazujemy bliskim osobom. Praktykowanie samowspółczucia przez dzieci przyczynia się do redukcji lęku, stresu oraz zamartwiania się, a także wspiera budowanie odporności psychicznej i emocjonalnej. W dzisiejszych czasach, kiedy dzieci coraz częściej narażone są na presję społeczną, trudne doświadczenia oraz wyzwania edukacyjne, umiejętność okazywania sobie współczucia odgrywa kluczową rolę w ich zdrowym rozwoju.

Jednym z najskuteczniejszych sposobów nauki samowspółczucia u dzieci jest wprowadzenie elementów uważności (mindfulness) do codziennego życia. Ćwiczenia oparte na uważności pomagają dzieciom rozpoznać i akceptować swoje emocje, jednocześnie ucząc je, jak reagować na trudne chwile z miłością, zrozumieniem i wsparciem dla siebie samego. W artykule przedstawiono praktyczne wskazówki i ćwiczenia inspirowane programami samowspółczucia, takimi jak „A Friend in Me” autorstwa Lorraine M. Hobbs i Amy C. Balentine, które mogą być z powodzeniem wykorzystywane przez nauczycieli oraz rodziców.

Jak rozwijać samowspółczucie u dzieci?

Samowspółczucie nie jest umiejętnością, która rozwija się automatycznie. Dzieci często łatwiej okazują współczucie innym niż sobie samym, co może prowadzić do braku akceptacji własnych uczuć, a w konsekwencji do samokrytycyzmu i niskiej samooceny. Dlatego tak istotne jest, aby nauczyciele i rodzice aktywnie wspierali dzieci w rozwijaniu tej kompetencji.

1. Modelowanie ciepła i życzliwości

W codziennych interakcjach z dziećmi warto modelować postawę pełną akceptacji i życzliwości. Nauczyciele oraz rodzice mogą zachęcać dzieci do wyrażania swoich uczuć bez oceniania, pomagając im zauważać swoje potrzeby emocjonalne. Wprowadzenie takiej atmosfery w domu i w klasie sprzyja budowaniu zdrowych relacji z samym sobą, a także z innymi.

Praktyczne wskazówki:

  • Rozmawiaj z dzieckiem o jego uczuciach, pytając: „Jak się teraz czujesz?” lub „Co mogę zrobić, aby Ci pomóc?”
  • Gdy dziecko przeżywa trudności, zamiast oceniać, zapytaj: „Jak możesz okazać sobie współczucie w tej sytuacji?” lub „Co powiedziałbyś przyjacielowi, który czuje się podobnie?”

2. Ćwiczenia uważności (mindfulness)

Uważność pozwala dzieciom skupić się na bieżącej chwili, co sprzyja regulacji emocji i zwiększeniu świadomości swoich reakcji. Regularne praktykowanie uważności wspomaga wyciszenie umysłu oraz rozwijanie umiejętności radzenia sobie z trudnymi emocjami.

Przykładowe ćwiczenia uważności:

  • Ćwiczenie oddechowe: Poproś dziecko, aby usiadło w wygodnej pozycji i przez kilka minut skupiło się wyłącznie na swoim oddechu. Pomaga to uspokoić myśli i zwiększyć koncentrację.
  • Skanowanie ciała: Zachęć dziecko do zamknięcia oczu i zwrócenia uwagi na różne części ciała – od stóp po czubek głowy. To ćwiczenie pomoże dziecku lepiej zrozumieć, jak ciało reaguje na emocje.

3. Rozwijanie życzliwości wobec siebie

Dzieci mogą rozwijać ciepłą relację z samym sobą, dzięki praktykom takim jak medytacja, pisemne refleksje czy kreatywne zadania. Rozwijanie życzliwości wobec siebie sprzyja budowaniu samoakceptacji i pozytywnego obrazu własnej osoby.

Propozycje ćwiczeń:

  • Medytacja „Ciepłe dłonie”: Poproś dziecko, aby usiadło wygodnie, położyło dłonie na sercu i skupiło się na odczuwaniu ciepła. Prowadź medytację, zachęcając dziecko do wyobrażenia sobie, że ciepło dłoni przynosi mu spokój i ukojenie.
  • Pamiętnik samowspółczucia: Dziecko codziennie zapisuje sytuację, w której mogło okazać sobie więcej życzliwości. To ćwiczenie rozwija refleksję i wzmacnia zdolność do empatii wobec siebie.

4. Ćwiczenia wzmacniające odporność emocjonalną

Ćwiczenia takie jak list do siebie, kreatywne wyrażanie emocji czy ćwiczenie wdzięczności mogą pomóc dzieciom w budowaniu pozytywnego myślenia i większej świadomości swoich emocji.

Przykłady:

  • List do siebie: Poproś dziecko, aby napisało list do siebie tak, jakby pisało do przyjaciela, który przeżywa trudne chwile. To ćwiczenie uczy, jak okazywać sobie wsparcie i zrozumienie.
  • Ćwiczenie wdzięczności: Codziennie na koniec dnia dziecko wymienia trzy rzeczy, za które jest wdzięczne. Pomaga to budować pozytywne nastawienie i zwiększać poczucie szczęścia.

Podsumowanie

Samowspółczucie to potężne narzędzie wspierające rozwój emocjonalny dzieci. Dzięki regularnej praktyce uważności oraz ćwiczeniom rozwijającym życzliwość wobec siebie, dzieci uczą się reagować na trudne sytuacje z większą akceptacją i zrozumieniem. Nauka samowspółczucia w młodym wieku pozytywnie wpływa na budowanie odporności psychicznej, co może przyczynić się do większej stabilności emocjonalnej w dorosłym życiu. Zachęcając dzieci do traktowania siebie z troską, pomagamy im rozwijać zdrową relację z samym sobą, co przekłada się na lepsze samopoczucie i sukcesy w przyszłości.

Reklamy

Przykładowy scenariusz zajęć: „Rozwijanie samowspółczucia i uważności u dzieci”

Cel zajęć:
Wspieranie dzieci w nauce rozpoznawania i akceptacji własnych emocji oraz rozwijanie umiejętności samowspółczucia poprzez praktykę uważności (mindfulness).

Grupa docelowa:
Dzieci w wieku 7-12 lat z trudnościami emocjonalnymi lub dzieci ze spektrum autyzmu.

Czas trwania:
45 minut

Materiały:

  • Mata do siedzenia (jeśli zajęcia odbywają się na podłodze)
  • Karteczki samoprzylepne
  • Długopisy i kredki
  • Książeczki o emocjach (do wspólnego czytania)
  • Lustro (opcjonalnie)
  • Kartki papieru i zeszyty do pamiętnika

Przebieg zajęć:

1. Wprowadzenie do tematu zajęć (10 minut)

  • Nauczyciel/terapeuta rozpoczyna zajęcia krótką rozmową na temat samowspółczucia: „Czym jest współczucie? Czy łatwiej jest okazać współczucie innym, czy sobie samemu?”
  • Wspólne omówienie pojęcia samowspółczucia: „Samowspółczucie to traktowanie siebie z taką samą troską i życzliwością, jak traktujemy najlepszego przyjaciela.”

2. Ćwiczenie uważności: Medytacja „Ciepłe dłonie” (10 minut)

  • Nauczyciel/terapeuta zaprasza dzieci do wygodnego usadowienia się i położenia dłoni na sercu.
  • Prowadzi dzieci przez krótką medytację, mówiąc: „Poczuj, jak Twoje dłonie przylegają do klatki piersiowej. Wyobraź sobie, że z każdą chwilą Twoje dłonie stają się coraz cieplejsze. To ciepło przynosi Ci spokój, radość i akceptację. Skup się na ciepłym uczuciu i pomyśl, jak możesz okazać sobie życzliwość w trudnym momencie.”
  • Po zakończeniu medytacji zapytaj dzieci, jakie emocje teraz czują i co zmieniło się w ich samopoczuciu.

3. Ćwiczenie kreatywne: Kolaż emocji (15 minut)

  • Nauczyciel/terapeuta rozdaje dzieciom kartki papieru, długopisy, kredki oraz wycinki z gazet.
  • Prosi dzieci, aby stworzyły kolaż przedstawiający ich aktualne emocje lub emocje, które najczęściej im towarzyszą.
  • W trakcie pracy dzieci mogą opowiadać o tym, co tworzą, co czują oraz dlaczego wybrały konkretne obrazy i kolory.

4. Ćwiczenie refleksyjne: List do samego siebie (5 minut)

  • Nauczyciel/terapeuta zachęca dzieci do napisania krótkiego listu do samego siebie, w którym będą mogły wyrazić współczucie wobec siebie, tak jakby pisały do przyjaciela przeżywającego trudności.
  • Dzieci mogą pisać o swoich uczuciach, lękach lub trudnościach, a następnie wyrażać wsparcie i życzliwość: „To, co przeżywasz, jest trudne, ale pamiętaj, że jesteś silny/silna i zasługujesz na wsparcie.”

5. Zakończenie zajęć: Krąg wdzięczności (5 minut)

  • Uczestnicy siadają w kręgu i każdy z nich ma możliwość powiedzenia jednej rzeczy, za którą jest wdzięczny w danym dniu.
  • Nauczyciel/terapeuta zachęca do dzielenia się zarówno małymi, jak i dużymi sukcesami czy pozytywnymi doświadczeniami: „Jestem wdzięczny/wdzięczna za to, że potrafię zadbać o siebie i swoje emocje.”

Bibliografia:

Bluth, K. (2017). The Self-Compassion Workbook for Teens: Mindfulness and Compassion Skills to Overcome Self-Criticism and Embrace Who You Are. New Harbinger Publications.

Hobbs, L. M., & Balentine, A. C. (2021). Samowspółczucie. Jak uczyć dzieci i młodzież życzliwości wobec siebie. Wydawnictwo Psychologiczne.

Neff, K. D., & Germer, C. K. (2018). Mindful Self-Compassion: A Proven Way to Accept Yourself, Build Inner Strength, and Thrive. The Guilford Press.

Kabat-Zinn, J. (2013). Mindfulness for Beginners: Reclaiming the Present Moment—and Your Life. Sounds True.

Reklamy

Dodaj komentarz

Wpisy na stronie

#arkusz #ASD #Asperger #aspiepozytywni #AspieZaklinaczka #autyzm #czytanie #dostosowanie #edukacja #emocje #IPET #kolorowanie #komunikacja #lekcja #logopedia #metody #MikiLittleAspie #mindfulness #motoryka #mowa #pedagog #percepcja #pozytywnyprzekazwspektrum #premium #przedszkole #psycholog #rewalidacja #rozwój #scenariusz #sensoryka #SI #społeczne #SylwiaBagińska #szkoła #terapia #tus #uczeń #umiejętnościspołeczne #uwaga #uważność #zabawa #zajęcia #ZespółAspergera #zmysły #ćwiczenia