Autyzm i Mikrobiota – punkty styku
Wydawać by się mogło, że mikrobiota jelit nie może mieć nic wspólnego z autyzmem. Badania naukowe pokazują jednak, że powiązanie to musi istnieć, gdyż u osób chorych skład bakterii jest inny, niż u zdrowych. Można więc uznać, że punkty styku są i nie czekając na wyniki dysput można o te obszary zadbać. Autyzmu nie wyleczymy ale dlaczego by nie poprawić funkcjonowania chorych?
Stres może pogarszać pracę różnych organów. Jednym z nich są jelita odpowiedzialne głównie za wchłanianie substancji odżywczych z pożywienia. Pełnią one również kluczową rolę w odpowiedzi organizmu na stres.
Jelita są zamieszkiwane przez mikroorganizmy nazywane mikrobiotą jelitową. Co ciekawe, w jelitach dorosłej osoby znajduje się ok. sto bilionów takich mikrobów. Oznacza to, że jest ich nieporównywalnie więcej, niż naszych własnych komórek w ciele. Liczba i rodzaj mikroorganizmów są różne, a determinują je pH, dostępność tlenu, szybkość przesuwania się treści pokarmowych oraz aktywność sekrecyjna wybranych narządów i tkanek.
Stres i emocje towarzyszą nam od urodzenia. Noworodek na początku rozróżnia tylko stan przyjemny i nieprzyjemny ale z każdym dniem jego pogląd na świat i emocje powolutku się rozszerzają.
Stres jest zjawiskiem uniwersalnym. Dotyka każdego i jest przyczyną niezliczonych dolegliwości psychicznych oraz fizycznych. Jest jednak odbierany subiektywnie i możemy nauczyć się nad nim panować. Są jednak ludzie dla których stres i emocje na zawsze w większym lub mniejszym stopniu pozostają impulsami które kontrolują umysł i ciało. Do tej grupy na pewno należą ludzie z zaburzeniami ze spektrum autyzmu.
Mikrobiota jelitowa – co to jest?
Mikrobiota jest to zbiór mikroorganizmów, czyli wszystkich bakterii, archeonów, eukariontów i wirusów obecnych w danym środowisku. Zwykle po terminie mikrobiota znajduje się nazwa środowiska w którym ona występuje np. jelitowa, która w tym przypadku odnosi się do zbioru mikroorganizmów w obrębie przewodu pokarmowego. Inne nazwy z jakimi możemy się spotkać to mikrobiom (oznacza zbioru genomów wszystkich drobnoustrojów zasiedlających organizm człowieka) lub mikroflora (dawne określenie, które raczej już nie powinno być stosowane).
W ostatnich latach liczba badań dotyczących tematyki mikrobioty jelitowej przeżywa prawdziwy renesans. Z tego względu w bazie Pubmed sukcesywnie z roku na rok rośnie liczba publikacji dotyczących mikrobioty. Badania te obejmują nie tylko kwestie składu mikrobioty jelitowej i jej funkcji, ale także badają jej rolę w procesach patofizjologicznych u ludzi. Szczególnym zainteresowaniem ciszą się badania łączące zaburzenia mikrobioty jelitowej z takimi chorobami jak otyłość, cukrzyca typu 2., zespół metaboliczny, choroby zapalne jelit, zespół jelita nadwrażliwego, nadwrażliwości pokarmowe, choroby skóry, zaburzenia depresyjne, autyzm, czy choroba Alzheimera ( źródło: cambridge-diagnostics.pl).
Punkt pierwszy: emocje
Amerykański pisarz James Frey powiedział: Nie ma nic bardziej ludzkiego niż emocje. Należy pamiętać, że emocje nie są skutkiem ubocznym naszej egzystencji. Są one tak ważne, że ewolucyjnie umożliwiły nam przetrwanie. Prehistoryczny niemowlak, który kontrolując swoje emocje nie dawałby sygnałów swojemu otoczeniu, najprawdopodobniej nigdy nie zostałby nakarmiony i nie miałby szans nauczenia się samodzielnego funkcjonowania.
Patrząc na dzieci z zaburzeniami ze spektrum autyzmu często traktujemy ich zachowanie jako objaw, nie zastanawiając się nawet nad tym, czy dana reakcja nie jest przypadkiem wyrazem odczuwanego stresu i emocji.
Odczuwanie emocji, ich okazywanie i interpretacja przez ludzi na podstawie sposobu ich wyrażania często nie są spójne. Rodzice doskonale wiedzą, że reakcja dziecka na skrajne emocje może być tym samym zachowaniem. Dwulatek w przypływie silnej radości może popchnąć lub uderzyć osobę z którą doskonale się bawi. Tak samo może on dać upust swojej złości. Wynika to z niewykształconej kontroli nad tym, jak właściwie rozładować napięcie.
Niestety często tak bywa, że dorośli bagatelizują lub ośmieszają odczuwanie emocji i stresu przez dzieci lub młodzież. Zdarza się również, że rodzice odbierają osobiście zachowanie dzieci i ciągle przypisują im złe zamiary.
Rola rodziców nie polega na doszukiwaniu się u ich pociech ciosów wymierzonych przeciwko nim, tylko pokazaniu i wytłumaczeniu jak poruszać się w świecie własnych emocji i adekwatnie reagować na bodźce. Jest to proces trudny, często frustrujący i niezwykle stresujący dla dziecka oraz jego otoczenia. Jednak w większości przypadków kończy się on sukcesem, a drobne kroki do celu napawają dumą i radością dzieci oraz rodziców.
Punkt drugi: zaburzenia
Autyzm nie jest chorobą którą da się podzielić na konkretne typy. Aktualnie mówi się o spektrum autyzmu, ponieważ cechy typowe dla tego zaburzenia różnią się nasileniem i wpływem na zdolności przystosowawcze danej osoby. Nowa klasyfikacja chorób Światowej Organizacji Zdrowia (ICD-11) daje jednak możliwość dokładnego opisu autyzmu. Psychiatrzy zwracają uwagę na wiek, zdolności intelektualne i językowe oraz stopień nasilenia zaburzeń.
#arkusz #ASD #Asperger #AspieZaklinaczka #autyzm #dostosowanie #edukacja #emocje #grupa #IPET #komunikacja #lekcja #logopedia #metody #MikiLittleAspie #motoryka #mowa #pedagog #percepcja #program #przedszkolak #przedszkole #psycholog #rewalidacja #scenariusz #scenariusze #sensoryka #SI #sposoby #społeczne #szkoła #terapia #uczeń #umiejętnościspołeczne #uwaga #uważność #wskazówki #ZA #zabawa #zaburzenia #zajęcia #ZespółAspergera #zmysły #ćwiczenia Autyzm
autyzmwszkole.com 