Inteligencja emocjonalna
Na tle śmiałych kolegów czteroletnia Judy mogłaby się wydać obserwatorowi dzieckiem stroniącym od innych albo niezbyt lubianym. Podczas zabawy nie jest zbyt aktywna i trzyma się nieco z boku. Jednak tak naprawdę jest bystrą obserwatorką stosunków towarzyskich i najlepiej odgaduje uczucia innych.
Trafność obserwacji Judy ujawnia się przy zabawie w przedszkole. Kiedy zostaje poproszona o postawienie lalek (dzieci) w ulubionych miejscach zabawy, odtwarza wszystko wiernie i dokładnie. Podobnie jest przy ustawieniu ich z ulubionymi kolegami. Robi to bez wahania, czy pomyłek.
Dokładność Judy świadczy o tym, że sporządziła sobie w głowie dokładną mapę klasy. Taka spostrzegawczość u czteroletniego dziecka jest zjawiskiem wyjątkowym. Dzięki temu może w przyszłości zabłysnąć w dziedzinach wymagających kontaktów z ludźmi (zarządzaniu, czy dyplomacji).
Niezwykły talent Judy odkryto przez Projekt Spektrum. Program Spektrum uznaje, że ludzkie zdolności wykraczają poza zakres nauczany w tradycyjnych szkołach. Niezwykłe uzdolnienia powinny być pielęgnowane, a nie tłumione. Uczenie pełnej skali zdolności rozwija w szkole umiejętności życiowe.
Howard Gardner, twórca programu i psycholog z Harvard University uważa, że: Nadszedł czas aby poszerzyć nasze pojęcie spektrum talentów. Najważniejszym wkładem jaki może wnieść oświata do rozwoju dziecka jest pomoc w znalezieniu dziedziny, która najbardziej odpowiada jego talentom, w której będzie kompetentnym fachowcem, w której praca będzie dawała mu zadowolenie. Zupełnie straciliśmy to z pola widzenia. Zamiast tego poddajemy każdego edukacji, która najlepiej przygotuje do zawodu profesora uniwersytetu i oceniamy go wedle tego, czy spełnia owe wąskie kryteria sukcesu. Powinniśmy poświęcać mniej czasu na klasyfikowanie uczniów według uzyskiwanych przez nich ocen, a więcej na odkrywanie ich naturalnych predyspozycji czy uzdolnień i rozwijanie ich. Są setki dróg prowadzących do sukcesu i wiele, wiele różnych zdolności, które pomogą nam go odnieść.
autor: Daniel Goleman
źródło: Inteligencja emocjonalna. Media Rodzina, Poznań 2012
Projekt Spectrum oferuje alternatywne podejście do oceniania i opracowywania programów nauczania dla klas przedszkolnych i wczesnych klas podstawowych. Praca Projekt Spektrum opiera się na przekonaniu, że każde dziecko wykazuje charakterystyczny profil różnych zdolności lub spektrum inteligencji. Te inteligencje nie są stałe; można je raczej wzmocnić dzięki możliwościom edukacyjnym, takim jak środowisko bogate w stymulujące materiały i zajęcia. Podejście Spektrum kładzie nacisk na identyfikację obszarów mocnych stron dzieci i wykorzystanie tych informacji jako podstawy zindywidualizowanego programu edukacyjnego. Od 1984 do 1988 roku było ustalenie, czy można zidentyfikować i ocenić wyróżniające się mocne strony intelektualne u dzieci w wieku czterech lat. Badacze Spektrum zaprojektowali czynności oceniające w siedmiu różnych dziedzinach wiedzy: języku, matematyce, muzyce, sztuce, rozumieniu społecznym, nauce i ruchu. Oceny są osadzone w znaczących, praktycznych czynnościach, takich jak granie w autobus, opowiadanie historii za pomocą scenorysu oraz rozkładanie i składanie maszynek do mielenia mięsa. Od 1988 do 1993 roku badacze Spektrum pracowali w szkołach publicznych w Somerville i Roxbury w stanie Massachusetts, aby zaspokoić potrzeby nieco starszych dzieci (K-2), w tym tych zagrożonych niepowodzeniem szkolnym. W tym czasie prace obejmowały: 1) opracowanie zmodyfikowanej inwentaryzacji terenowej z wykorzystaniem podzbioru pierwotnych czynności oceny; 2) projektowanie zajęć centrum nauki, które pomagają dzieciom rozwijać kluczowe umiejętności w ośmiu dziedzinach; 3) przystosowanie ram Spektrum do muzeum dziecięcego; oraz 4) stworzenie programu mentorskiego opartego na podejściu Spektrum w szkole podstawowej w centrum miasta. Podejście Spektrum może być wykorzystywane na różne sposoby: jako alternatywna technika oceny, jako zestaw angażujących zajęć programowych lub jako potężny element programów interwencyjnych. W szerszym znaczeniu, Spektrum zapewnia ramy teoretyczne, które mogą pomóc w doprowadzeniu do ważnych zmian w rozumieniu rozwoju dzieci, docenieniu mocnych stron dzieci i stworzeniu optymalnej atmosfery edukacyjnej dla uczenia się dzieci. Howard Gardner, www.pz.harvard.edu, Project Spectrum
Inteligencja emocjonalna to umiejętność dostrzegania i rozumienia emocji zarówno swoich, jak i innych osób.
Ma ona duże znaczenie w przypadku uczniów ze spektrum autyzmu czy dysleksji, którzy doświadczając w szkole wielu trudności – łatwo mogą stać się drażliwi i podatni na zranienie.
Aby inteligencja emocjonalna mogła zająć ważne miejsce w procesie kształcenia dzieci, musi się ona zawierać w szkolnym etosie. Istnieje wiele różnych zadań na temat kryteriów jej rozwoju, niemniej jednak można wśród nich wyróżnić kilka najważniejszych czynników:
- świadomość emocji – dotyczy własnej osoby oraz innych;
- empatia – umiejętność brania pod uwagę uczuć i poglądów innych osób;
- umiejętności społeczne – inteligencja emocjonalna przejawia się zazwyczaj w kontaktach społecznych, więc bardzo ważne jest stwarzanie dzieciom okazji do przebywania w sytuacjach, które ich tych umiejętności mogą nauczyć; idealnym przykładem jest tutaj dobrze zaplanowana i dokładnie monitorowana praca grupowa.
Wprowadzenie w szkole programu rozwoju inteligencji emocjonalnej może wywrzeć uboczny, ale bardzo korzystny wpływ na zapobieganie przypadkom znęcania się, polepszenie komunikacji, a także rozwój motywacji, myślenia i zdolności refleksji.
Oto lista pytań, według której możesz sprawdzić, w jakim stopniu twoja szkoła jest przygotowana do wdrożenia programu rozwoju inteligencji emocjonalnej:
- Czy w programie nauczania wzięliśmy pod uwagę indywidualne style uczenia się?
- Czy zadbaliśmy w programie nauczania o rozwijanie myślenia?
- Czy zachęcamy uczniów do tworzenia różnych kół zainteresowań? Co możemy zrobić, aby ich do tego zmotywować?
- Jakie mamy sposoby na podnoszenie poczucia własnej wartości naszych uczniów? Co jeszcze możemy zrobić w tej kwestii.
- Jak dbamy o uczniów, którzy doświadczają trudności emocjonalnych?
- Jakie mamy sposoby – w skali klasy oraz szkoły – na budowanie wśród uczniów motywacji?
- Czy szkoła posiada ujednoliconą politykę dotyczącą wprowadzenia programu rozwoju inteligencji emocjonalnej?
- Czy w szkole odbywają się zajęcia integracyjne? Czy są one monitorowane i oceniane?
źródło: G. Reid, S. Green: „100 i więcej pomysłów, jak pomóc dziecku z dysleksją”, Harmonia Universalis, Gdańsk 2015
Opracowanie własne: autyzmwszkole.com
#arkusz #ASD #Asperger #AspieZaklinaczka #autyzm #dostosowanie #edukacja #emocje #grupa #IPET #komunikacja #lekcja #logopedia #metody #MikiLittleAspie #motoryka #mowa #pedagog #percepcja #premium #program #przedszkolak #przedszkole #psycholog #rewalidacja #scenariusz #scenariusze #sensoryka #SI #sposoby #społeczne #SylwiaBagińska #szkoła #terapia #uczeń #umiejętnościspołeczne #uwaga #uważność #zabawa #zaburzenia #zajęcia #ZespółAspergera #zmysły #ćwiczenia Autyzm
Emocje scenariusze strategie ćwiczenia zabawy rewalidacja
autyzmwszkole.com 