Mały Aspi – robię to sam! – autyzmwszkole.com

Reklamy

Pomagaj dziecku rozwijać samodzielność od najmłodszych lat. Przedstawiając mu zadania, które w przyszłości staną się funkcjonalnymi życiowymi umiejętnościami, zadbaj, by czerpało z tego radość i nagradzaj właściwe zachowania:

Nadaj dziecku tytuł; Mały Pomocnik Mamy to zbyt ogólne określenie; zamiast tego wypróbuj coś, co opisuje konkretną funkcję, na przykład Kierownik Jadalni lub Opiekun Zwierzaków.
Przydzielaj dziecku tylko takie zadania, które potrafi wykonać; ucz je nowych czynności, kiedy poradzi sobie z poprzednimi. Wybieraj obowiązki zgodnie z zainteresowaniami i zdolnościami dziecka. Twój syn może chętnie karmić psa lub rybki; córka może być świetna w łączeniu skarpetek w pary lub grabieniu liści.
Korzystaj z graficznego planu, aby pomóc dziecku wizualizować postęp pracy. Zaznaczaj na nim „zadania wykonane” i „do zapłacenia”, żeby dziecko widziało, ile musi jeszcze zrobić, by zapracować na kieszonkowe.
Tak, kieszonkowe! Zaplanuj sposób wynagradzania pracy. Jak często dziecko będzie dostawać pieniądze? Po godzinie pracy? Po dniu? Po tygodniu? Decyzję uzależnij od potrzeb dziecka – oczekuje natychmiastowego wzmocnienia, czy potrafi poczekać na nagrodę?
Często chwal dziecko przy pracy. Zwracaj się do niego, używając nadanego mu tytułu: „Przepraszam Kierowniku Poczty, czy mogłabym przekazać ci list do wysłania?
Wykorzystuj pracę dziecka jako okazję do uczenia go takich pojęć, jak popełnianie błędów, wytrwałość, punktualność, delikatne zwrócenie uwagi itd. W miarę jak jego umiejętności będą się rozwijać, proponuj mu bardziej skomplikowane zadania i obowiązki, na przykład używanie odpowiednich zwrotów grzecznościowych lub planowanie czynności do wykonywania w taki sposób, by pracować wydajniej (Notbohm, Zysk 2016).

źródło: E. Notbohm, V. Zysk, 1001 porad dla rodziców i terapeutów dzieci z autyzmem i zespołem Aspergera, WUJ, Kraków 2016