ADHD- owka wyścigówka ;)

Reklamy

ADHD- owka wyścigówka 😉

Często się zdarza, że w spektrum mamy pokłady energii na przemian poukładane z wyczerpaniem, z trudnościami koncentracji. Dystrakcji ze znudzenia, pozornego lenistwa z przestymulowania.

Nasze mózgi przetwarzają ogromne ilości informacji.
Czujemy się jak maszyny losujące. Wszystko się mieści ale strasznie szybko kręci.

Nasze ciała są jak Ferrari bez hamulców.
Z ADHD też się nie wyrasta. Tylko nasza kompensacja wzrasta. Z wiekiem bardziej świadomie sobie z tym radzimy. Sport, rekreacja, marsze, biegi.

Czasem budzimy się w środku nocy. Nasze ciało potrzebuje wyładowania. Nasze stopy potrzebują ruchu. Może to wyglądać jak zespół niespokojnych nóg, lecz tak naprawdę potrzebujemy stymulacji.
Docisku, przytulania.

W naszej głowie następuje przypływ niesamowitych myśli. Kreatywności, twórczości.
Czasem nie da się tego opanować, usystematyzować.
Często tego wykorzystać.
To jak fajerwerki myślowe, wybuchają, mienią się
i znikają.

Przypływy słów i gadulstwa. Nakręcona jak katarynka.
Mówimy szybko i często wyglądamy jakbyśmy atakowali rozmówcę. Na jednym wydechu.
Łapiemy szybko oddech. Chcemy powiedzieć wszystko tu i teraz, najbardziej dosłownie.
Wyrazić się, gestem, ekspresyjnie.

Stimujemy, klaszczemy, pstrykamy kciukami.
Podskakujemy, chodzimy na palcach.
Czasem jesteśmy za blisko.
Czasem przekraczamy czyjeś fizyczne granice.
Naruszamy czyjąś przestrzeń.
Nieświadomie.

Niezgrabnie.

Nie mieścimy się niestety w pewnych normach
Czasem za szybcy, czasem zbyt wolni.

Czasowo nienormatywni.

AspieZaklinaczka
Sylwia N. Baginska