Logorytmika – wierszyki i ruch

Reklamy

Wierszyki z animacją ruchową – logorytmika

Co można robić nudząc się?

hmm…

Można na przykład ziewać.

aaa

Albo cichutko śpiewać

lalala

Szurać nogami po podłodze.

szur,szur,szur

Leciutko klepać się po nodze

klep,klep,klep

Albo podrapać się po uchu

drap,drap,drap

Czy też pogłaskać się po brzuchu

o tak!

Można też kichać jak z armaty

a psik!

Rysować w powietrzu kwadraty

raz,dwa,trzy

Bądź puknąć się palcem w czoło

puk,puk,puk

I w powietrzu zrobić koło

o,tak!

Lub – jeśli tylko wypada

no,no

Połaskotać sąsiada

gili,gili

I co? I z pewnością od tej chwili nie będziemy się nudzili!

Czapla
Czapla ma bardzo długie nogi. Powtarzając sylaby razem z czaplą przeskakuj z
nogi na nogę lub podnoś wysoko kolana.

Fik mik, fik mik Nie potrzeba sznurka

Mały śmieszny pajacyk Skacze jak wiewiórka

Szła po błocie czapla
do szkoły się uczyć.
I tak wciąż powtarzała
cza-cza, czo-czo, czu-czu, cze-cze
czy-czy, czą-czą, czę-czę
Taka duża czapla
co się uczyć chciała.

Dżdżownica
Klaszcz w dłonie wymawiając każdą sylabę. Możesz też dotykać prawą ręka do lewej
pięty i odwrotnie. Uważaj – możesz mieć kłopot z utrzymaniem równowagi.

Była też dżdżownica,
co się uczyć chciała.
I tak powtarzała.
dża-dża, dżo-dżo, dżu-dżu, dże-dże
dży-dży, dżą-dżą-dżę-dżę
Taka mała dżdżownica
co się uczyć chciała.

Fiku, miku, fiku, miku, (półobroty i machanie rękami)

skacze małpka na patyku. (skaczemy)

Potem kręci się dokoła (kręcimy się w kółko)

– małpka śmieje się – wesoła! (uśmiech i kiwanie głową na boki)

Fiku, miku, fiku, miku, (półobroty i machanie rękami)

siedzi małpka na patyku (siadamy na podłodze)

i nóżkami tupie żwawo: (głośno tupiemy)

w lewo, w prawo, w lewo, w prawo. (tupiemy raz po prawej, raz po lewej stronie)

Fiku, miku, fiku, miku, (półobroty i machanie rękami)

tańczy małpka na patyku. (tańczymy)

Noga w przód i noga w bok, (noga może się opierać na podłodze, ale może być uniesiona w powietrzu)

noga w tył i… hop! Podskok! (noga do tyłu i wysoki podskok)

Logopedia materiały scenariusze ćwiczenia – spektrum autyzmu

Zabawa w chodzenie

Drepcze ścieżką mały jeżyk
Przebiera łapkami
Może chciałbyś się kolczatku
Dziś pobawić z nami

Drepczesz ty, drepczę ja
Drepczmy razem raz i dwa

Idzie drogą mały kotek
Rozgląda się wkoło
Wtem zobaczył śliczny płotek
Już mruczy wesoło

Idziesz ty, idę ja
Idźmy razem raz i dwa

Skacze w trawie mały zając
Skacze że aż miło
Dobrze, że nie skacze w piachu
Bo by się kurzyło

Skaczesz ty, skacze ja
Skaczmy razem raz i dwa

Taniec pajacyków

Tańczą pajacyki, hip, hop, , hop,
Tupią im buciki, hip, hop, hop.
Obracają się w kółeczko, hip, hop, hop.
Na śniadanie piją mleczko, hip, hop, hop.

Bawią się z misiami, hip, hop, hop,
Tańczą z laleczkami, hip, hop, hop,
A wieczorem zasypiają, cicho sza,
Znów wesołe rano wstają, tra la la.

Taram – tam – tam!

Taram – tam – tam! (uderzenie rękoma 3 razy o uda)

O gili – gili – gili! (łaskotanie partnerów po obu stronach)

O jej! O jej! O jej! (klaśnięcie 3 razy nad głową)

Ta – ram – tam – tam! (uderzenie rękoma 3 razy o uda)

O jej! O jej! O jej! (klaśnięcie 3 razy nad głową)

O gili – gili – gili! (łaskotanie partnerów po obu stronach)

Ta – ram – tam – tam! (uderzenie rękoma 3

Świeci słoneczko złote,

Wieje wiosenny wiatr

I każdy ma ochotę

Wędrować sobie w świat /bis

Świeci słoneczko jasne

Pada wiosenny deszcz.

Urosną śliczne kwiatki

My urośniemy też /bis

„Idzie wąż”

Idzie wąż wąską dróżką

Nie porusza żadną nóżką

Poruszałby, gdyby mógł

Lecz wąż przecież nie ma nóg

ANIA

To są Ani rączki,

to są Ani nóżki,

to Ani buciczki,

to Ani fartuszki.

To oko, to ucho,

to nosek, to mina,

to Ani pończocha,

to Ani czupryna.

Tak się Ania wita,

tak się Ania kłania,

to jest Ani uśmiech,

a to – cała Ania.

Rączka pięć paluszków ma,

prawa robi pa, pa, pa.

lewa robi pa, pa, pa.

Nogi robią tup, tup, tup.

Prawa tup, lewa tup.

Podskok w górę i krok w przód.

Recytacja rymowanki:

Samogłosek kilka mamy,
łatwo je wypowiadamy:
a, o, e, i, u, y
– powtórz ze mną ty!

KACZUSZKI

Jak to miło być kaczuszką,
machać sobie prawą nóżką.
Szczery uśmiech mieć na dziobie,
prawą nóżką tupać sobie.
Tup – tup – tup
Tup tup – tup
Tup – tup tup – tup, itp.

Idzie kaczka nieboraczka,
śmiesznie człapie w luźnych laczkach.
Za tą kaczką druga kaczka,
idzie kaczek cała paczka.

Jak to miło być kaczuszką,
machać sobie lewą nóżką.
Szczery uśmiech mieć na dziobie,
lewą nóżką tupać sobie.
Tup – tup – tup
Tup tup – tup
Tup – tup tup – tup, itp.

ZABAWA

HOPSASA!(podskok w miejscu)

OTO JA ! (pokazuje na siebie)

RĄCZKI DWIE, NÓŻKI DWIE (pokazuje części ciała)

HOPSASA! TO SIĘ WIE! (podskok w miejscu)

GŁOWA DWOJE USZU MA, (p.części ciała)

OCZY, BRODA, USTA, NOS, (p.części ciała)

NO I WŁOSÓW CAŁA MOC. (p.części ciała)

HOPSASA! (podskok w miejscu),

O TO JA! (pokazuje na siebie

TO SĄ ANI RĄCZKI,

TO SĄ ANI NÓŻKI,

TO ANI BUCIKI,

TO ANI FARTUSZKI.

TAK SIĘ ANIA WITA,

TAK SIĘ ANIA KŁANIA

TO JEST ANI UŚMIECH;

A TO – CAŁA ANIA.

NA DYWANIE SIEDZI JEŻ,

CO ON ROBI, TO MY TEŻ.

CO JEŻYKU ROBISZ ?

Jesienna szaruga

Autor: Bożena Forma

Deszcz po szybie ścieka

sza, sza, sza,

kapią krople deszczu

pla, pla, pla.

Wiatr piosenkę śpiewa

uu, uu, uu,

szumią z wiatrem drzewa

szu, szu, szu.

Reklamy

Przykłady zabaw logopedycznych do wykorzystania w domu

1. Poznajemy zwierzęta.

Do przeprowadzenia ćwiczenia potrzebne będą figurki zwierząt: kota, świnki, konia i krowy oraz odpowiadające im rysunki.

Informujemy dziecko, że dojechaliśmy na wieś i zaraz spotkamy zwierzęta. Demonstrujemy dziecku figurki zwierząt pozwalając, aby się z nimi zapoznało i krótko charakteryzujemy zwierzęta:

Kotek łapie myszy i lubi mleczko.

Krowa daje mleko.

Koń pracuje w polu.

Świnia mieszka w chlewiku i wszystko lubi jeść.

Proponujemy dziecku zabawę w naśladowanie zwierząt:

Pijemy mleczko z miseczki, tak jak kotek i oblizujemy się. (Miseczką mogą być złożone przez nas dłonie.)

Żujemy trawę tak jak krowa.

Parskamy tak jak konik.

Robimy z ust ryjek świnki i chrząkamy.

W celu kontroli poprawności wykonywania ćwiczenia możemy dać dziecku lusterko i poprosić by starało się nas naśladować jak najdokładniej.

2. Tańczące węże.

Do dmuchania można wykonać papierowe węże zawieszone na nitce. Dziecko dmucha na nie delikatnie ciągłym strumieniem powietrza, tak, aby zaczęły „tańczyć” (obracając się w kółko). Następnie dziecko rysuje ręką w powietrzu węża, wymawiając na jednym wydechu długie s (sss).

3. Śmiechy i śmieszki.

Rodzic mówi: wyobraź sobie, że jesteś w cyrku. Klaun przedstawia śmieszną sztuczkę. Posłuchaj uważnie jak ja się z niego śmieję i spróbuj naśladować mój śmiech (nauczyciel zmienia głos i śmieje się nisko ho, ho, ho , wysoko hi, hi ,hi, cicho hu, hu, hu, głośno ha, ha, ha, wolno he, he, he, szybko hy, hy, hy).

4. Ćwiczenia dykcyjne
Rodzic daje polecenia dziecku:
– Naśladuj warkot silnika motocyklowego na różnych wysokościach dźwięku.
Najpierw używaj jedynie warg, potem języka, na koniec warg i języka. Warto
parsknąć!

– Kilkakrotnie jak najgłośniej przeciągle cmoknij.

– Kilka razy szeroko otwórz i zamknij usta, układając je w pozycji
poszczególnych samogłosek – „a”, „o”, „u”, „e”, „i”, „y”, tym razem rób to
głośno.

– Głośno i wyraźnie wypowiadaj połączenia:
„abba, obbo, ubbu, ebbe, ibbi, ybby”;
„assa, osso, ussu, esse, issi, yssy”.
Wybierz sobie różne spółgłoski i łącz je z samogłoskami według powyższego
wzoru. Każda głoska musi być słyszalna!

– W różnym tempie wypowiedz:
„da-ta-za-sa-dza-ca-na-ła”;
„di-ti-zi-si dzi”; „zia-sia-dzia-cia-nia”;
„ga-ka-ha-cha”;
„gia-kia-hia-chia”.

– W różnym tempie powiedz:
„brim, bram, bram, bram, brom”;
„trim, tram, tram, tram, trom”;
„krim, kram, kram, kram, krom” itd.