Opis przypadku: Szczegółowa diagnoza logopedyczo – pedagogiczna

UCZEŃ WIEK : 7,6

MOTORYKA DUŻA:

Do 3 r.ż. rozwój tej sfery przebiegał prawidłowo. Chłopiec nabywał kolejne umiejętności takie jak siedzenie, raczkowanie, chodzenie, kopanie piłki zgodnie ze standardowymi normami. Później również nie nastąpiło zahamowanie zdobywania kolejnych sprawności. W chwili obecnej chłopiec nie ma trudności z szybkim przemieszczaniem się. Potrafi krótką chwilę ustać na jednej nodze. Nie sprawia mu trudności podskakiwanie w miejscu. Potrafi przeskoczyć przeszkodę, która leży na jego drodze. Po schodach wchodzi sprawnie i szybko. Równoważnię pokonuje bez trudu. Potrafi kopać piłkę, rzucać ją i łapać. Niedawno nauczył się jeździć na rowerze. Nie boi się wysokości. Chętnie wchodzi na drabinę, wspina się na meble, parapety. Jak widać rozwój motoryki dużej jest prawidłowy, co ułatwia mu poruszanie się po piętrowym domu i ogrodzie.

MOTORYKA MAŁA:

Chłopiec szybko opanował chwyt pęsetkowy, wykazując precyzję ruchów w stereotypii – zbieranie bardzo drobnych kamyków. Początkowo rozwój umiejętności manualnych przebiegał prawidłowo. W chwili obecnej jego sprawność manualna jest niezadowalająca, szczególnie w zakresie czynności grafomotorycznych. Chłopiec potrafi wykonywać podstawowe czynności samoobsługowe takie jak ubieranie, rozbieranie, mycie, jednak często jest wyręczany przez mamę i babcię. Lubi budować z klocków i tworzyć konstrukcje przestrzenne z innych elementów. Nie lubi rysować, ani kolorować, chętnie lepi z mas plastycznych. Chwyt ołówka palcami jest prawidłowy, ale ręka często jest uniesiona w nadgarstku. Obserwowalne jest bardzo słabe napięcie mięśniowe dłoni. Krzyś ma duży kłopot z precyzyjnym rysowaniem tzw. szlaczków w zeszytach i pisaniem liter. Pisze głównie ze wspomaganiem drugiej osoby. Nie może utrzymać się w liniaturze, litery są zniekształcone. Wypełnienie przestrzeni kolorem jest nieprecyzyjne. Umie wodzić palcem po prostych formach graficznych.. Podsumowując można stwierdzić, że poziom rozwoju motoryki małej jest obniżony w stosunku do wieku życia.

Przykłady ćwiczeń motoryki małej:
• swobodne bazgranie na dużych arkuszach papieru, flamastrami, kredkami świecowymi, pastelami
• nawlekanie koralików, przewlekanie sznurków, tasiemek, sznurowadeł przez różne rzeczy i otwory
• wieszanie ubranek dla lalek na sznurku i przyczepianie ich klamerkami do bielizny
• zamalowywanie dużych powierzchni farbami grubym pędzlem dziecko stoi (nie siedzi) przy stoliku odpowiedniej do jego wzrostu wysokości
• zamalowywanie obrazków w książeczkach do malowania
• kalkowanie obrazków
• obrysowywanie szablonów
• wciskanie w tablicę korkową pinezek- wyjmowanie ich
• zbieranie drobnych elementów (pieniążki, ziarenka, guziczki- dwoma palcami kciukiem i wskazującym, zbieranie wyżej wymienionych przedmiotów pęsetą
• cięcie po narysowanych liniach – prostych frędzelki, – falistych serwetki
• wycinanie najpierw prostych, potem nieco bardziej skomplikowanych kształtów z papieru kolorowego
• ugniatanie papierowych kul i rzucanie nimi do celu
• wykonywanie drobnych ruchów palcami: spacerowanie palcami po stole, zabawa „idzie kominiarz po drabinie”, naśladowanie gry na pianinie, odtwarzanie rytmu padającego deszczu
• modelowanie z plasteliny, modeliny, masy papierowej najpierw kuleczek, wałeczków; później form bardziej złożonych – zwierząt, postaci ludzkich, liter
• stemplowanie i kolorowanie
• wydzieranie z kolorowego papieru i naklejanie wydzieranki na papier
• rysowanie w liniach wzorów literopodobnych i szlaczków
• strząsanie wody z palców
• zgniatanie kartki papieru jedną ręką w małą kulkę
• zabawy pacynką
• przyszywanie guzików
• szycie prostymi ściegami
• krążenia palcami, np. jednego palca wokół drugiego nieruchomego, wokół siebie obu palców
• ćwiczenia dłoni- wymachy, krążenia, uderzenia, pocierania, otwierania, zamykania
• ściskanie piłeczek
• zwijanie palcami chusteczek, apaszek
• rysowanie patykiem po ziemi
• faliste ruchy ramion – zabawa w przylot i odlot bocianów
• przy wolnym chodzie ruchy rąk jak podczas pływania żabką – zabawa w naukę pływania
• zabawa w pociągi – ruch rąk naśladuje obroty kół
• zabawa w pranie, rozwieszanie bielizny i prasowanie
• zabawa w gotowanie obiadu – naśladowanie wałkowania ciasta, mieszania gęstej zupy, kręcenia kranem, ubijania piany
• rysowanie szlaczków Dennisona
• gry w pchełki, bierki, kręgle, bilard stołowy
• rzucanie woreczków lub piłeczek – kto dalej
• toczenie piłki do dołka
• przerzucanie piłki średniej wielkości z ręki prawej do lewej i podrzucanie jej raz prawą, raz lewą ręką
• podbijanie balonika wyłącznie palcami prawej i lewej ręki
• wypuszczanie piłeczki tenisowej z ręki w dół i próby chwytania jej w locie, samymi palcami – zanim odbije się od podłogi
• „rysowanie” palcami w powietrzu określonego przedmiotu
• układanie z elementów geometrycznych postaci ludzkich, zwierząt, domków itp.
• układanie z patyczków, np. płotów

SPRAWNOŚĆ NARZĄDÓW ARTYKULACYJNYCH:

Budowa i sprawność narządów artykulacyjnych:
• budowa prawidłowa,
• słaba sprawność narządów artykulacyjnych – głównie warg,
• zaburzenia pionizacji języka
LATERALIZACJA: PRAWOSTRONNA

KOORDYNACJA WZROKOWO-RUCHOWA:

Chłopiec miał problem z przerysowaniem takich samych figur geometrycznych. Podczas ćwiczenia był zdenerwowany, zniechęcony. Podobna sytuacja była w przypadku ćwiczenia polegającego na narysowaniu ołówkiem myszce drogi do sera (labirynt). Podczas rysowania znaków literopodobnych chłopiec był uważny i starał się wykonać polecenie do końca.

ANALIZA I SYNTEZA WZROKOWA :