Zadaniem prowadzącego jest taka organizacja zajęć, aby w optymalny sposób wykorzystać czas przeznaczony na zabawę i stworzyć możliwości maksymalnego zaangażowania wszystkich jego uczestników. Należy wystrzegać się tak popularnego w sporcie systemu eliminacyjnego, w wyniku którego osoby przegrywające odpadają z zabawy
„Właściwe jest w takiej sytuacji przyznawać przegranym punkty ujemne lub ustalić system tzw. fantów. Osoby, które szybko odpadają z zabawy, tracą motywację i chęć do dalszego uczestnictwa w zajęciach, a w krańcowych przypadkach spełnią rolę destrukcyjną: rozmawiają głośno, docinają innym, ostentacyjnie demonstrując swoją dezaprobatę dla proponowanych treści zajęć. Przy prowadzeniu wielu gier i zabaw istnieje potrzeba dokonania podziału dużej grupy na kilka mniejszych zespołów. Można tego dokonać w sposób bardziej lub mniej formalny. Do pierwszego rodzaju zaliczyć można ustawienie wszystkich osób w szeregu i (chcąc utworzyć np. dwa zespoły) wydanie polecenia: „Do dwóch odlicz”. „Jedynki” tworzą wówczas pierwszy zespół „dwójki” drugi. Podobnie postępujemy, chcąc podzielić uczestników na większą liczbę zespołów, wydając polecenie „odlicz do trzech, czterech, pięciu itp.”. Wówczas gdy liczba osób w poszczególnych grupach nie musi być równa, można zastosować mniej formalny sposób podziału, wprowadzający od razu w atmosferę zabawy, dzieląc uczestników np. na brunetów i blondynów, wysokich i niskich, nieśmiałych i odważnych, wesołków i smutasów itp. Tego typu podział nie uwzględniających takich elementów, jak: wiek, płeć, sprawność, zalecany jest do stosowania przy organizacji zabaw i może być wielokrotnie zmieniany podczas tych samych zajęć.
Gry z uwagi na bardziej eksponowany element rywalizacji wymagają staranniejszego i uważniejszego podziału, takiego, który stwarza wszystkim zespołom te same lub zbliżone możliwości wygranej. Najczęściej podziału tego typu dokonuje się poprzez wybór tzw. liderów (kapitanów drużyn), którzy wywołując na przemian osoby z rzędu, kompletują swój zespół.
Osoba prowadząca zajęcia z gier i zabaw integracyjnych musi posiadać (i ciągle je doskonalić) umiejętności nawiązywania kontaktu z grupą, a także potrafić zdobyć jej przychylność i sympatię. Dobry prowadzący powinien ponadto:
- posiadać duży zasób (sprawdzonym pod względem stopnia trudności i atrakcyjności) gier i zabaw,
- starać się być wnikliwym obserwatorem, umieć szybko reagować na wszelkie oznaki niezadowolenia uczestników zajęć, znudzenia, zniechęcenia czy innych objawów braku zainteresowania proponowanymi treściami,
- mieć twórcze podejście do zajęć – potrafić tworzyć nowe zabawy i nadawać im tytuły, zmieniać reguły i zasady w sytuacji, kiedy uzna, że taka czynność podniesie ich atrakcyjność, zwiększy zainteresowanie uczestników zajęć,
- zachować krytycyzm, i to zarówno wobec proponowanych treści zajęć (powinien umieć odróżnić zabawy złe od dobrych), jak też wobec siebie samego (sposób prowadzenia zajęć, atmosfera zajęć, umiejętność właściwego komentowania zaistniałych zdarzeń itp.),
- cechować się dużą kulturą osobistą, szczególnie w sytuacjach wymagających komentowania mniej udanych prezentacji poszczególnych uczestników zajęć,
- dysponować dobrymi warunkami głosowymi, czyli donośnym, czytelnym głosem i dobrą dykcją,
- znać dobrze zasady i reguły proponowanych gier i oprócz umiejętności ścisłego i precyzyjnego wyjaśniania przepisów, reguł i zasad – wykazywać się konsekwencją w ich przestrzeganiu,
- wykazywać się poczuciem humoru i chęcią zapewnienia pogodnej, radosnej atmosfery zajęć,
- obiektywne, sprawiedliwe i uczciwie, nie poddając się emocjom, dokonywać ocen i komentować poczynania członków grupy,
- przestrzegać zasad bezpieczeństwa i do niezbędnego minimum eliminować ryzyko zaistnienia nieszczęśliwych wypadków (Henryk Nawara, 2002).
źródło: R. Błacha, W. Bigiel: „Kultura fizyczna w środowisku przyrodniczym w okresie letnim…”, Wydawnictwo AWF Wrocław, Wrocław 2002
- Przykładowa ocena opisowa ucznia kl. III
- Charakterystyka zaburzeń spektrum autyzmu – symptomy, wskazówki, ocena
- Umowa / kontrakt z uczniem ze spektrum autyzmu
- Rejestr bieżący ucznia z autyzmem w szkole
- Monitorowanie postępów w szkole – autyzm
- Dziecko z autyzmem w grupie neurotypowych dzieci
- Współpraca z rodziną ucznia z autyzmem, zespołem Aspergera
- Nauczyciel wspomagający – nauczanie zdalne
- Scenariusz lekcji o autyzmie dla uczniów klas IV – VI, pdf
- Funkcjonowanie emocjonalno-społeczne dziecka z zespołem Aspergera w klasie
- LUM – arkusz obserwacji dziecka z autyzmem
- Autyzm i zespół Aspergera – wskazówki dla nauczyciela
- Zespół Aspergera – dostosowanie wymagań edukacyjnych – wskazówki do pracy z uczniem
- Świat oczami dzieci ze spektrum autyzmu – film
- Przykładowe oceny opisowe ucznia
- Zajęcia w szkole, autyzm – lista kontrolna, ocenianie
- Publikacje i materiały edukacyjne autyzm i zespół Aspergera
- Spektrum autyzmu – myślenie logiczne, wskazówki
- Ocena opisowa
- Spektrum autyzmu – Projekty i prace zaliczeniowe
autyzmwszkole.com 