„Oto uproszczone kryteria tego zaburzenia:
- kombinacja co najmniej dwóch tików motorycznych i co najmniej jednego tiku dźwiękowego,
- objawy utrzymują się co najmniej przez rok,
- objawy po raz pierwszy pojawiają się przed osiemnastym rokiem życia (Kutscher, Attwood, Wolff, 2007).
Zespół Tourette’a to po prostu mieszanka tików motorycznych i dźwiękowych. To wszystko. Spotykam rodziców, którzy mówią: „Przyzwyczailiśmy się do nietypowych odgłosów i ruchów Marcina. Tylko niech pan nie mówi, że on ma zespół Tourette’a”. To zaburzenie to nie wyrok. Nie ma się czego bać. Większość osób dotkniętych zespołem Tourette’a zapewne nawet nie wie, że spełnia kryteria tego zaburzenia.
Złożony problem
Sytuacja z reguły nie wygląda tak prosto: „Zespół Tourette’a często występuje w połączeniu z innymi zaburzeniami, np. ADHD, zaburzeniami obsesyjno-kompulsywnymi, lękami, depresją lub trudnościami w nauce. Przykładowo, aż 60% osób dotkniętych zespołem Tourette’a ma też ADHD, przy zaledwie 7% pacjentów z ADHD dotkniętych tikami. Zaburzenia towarzyszące mogą być co najmniej równie kłopotliwe co same tiki ” (Kutscher, Attwood, Wolff, 2007).
Więcej o tikach i pomocy w szkole i nie tylko w: Tiki, tiki myślowe lub ruchy mimowolne w ASD
źródło: M. L. Kutscher, T. Attwood, R. R. Wolff: Dzieci z zaburzeniami łączonymi…”, K. E. LIBER, Warszawa 2007