Dostałam od mamy nektar z agawy. Miałam go używać zamiast cukru – bo jest zdrowy jak stwierdziła a ja po przebytej cukrzycy ciążowej muszę uważać z cukrem. Na etykietce widniał napis „Syrop z agawy” – skuteczny słodzik, niski indeks glikemiczny, neutralny smak oraz: „Syrop z agawy jest zdecydowanie lepszym słodzikiem niż biały cukier oraz posiada pięciokrotnie niższy indeks glikemiczny”.

Generalnie trzymam się prostej zasady –  nie słodzić w ogóle. Jestem również świadoma strategii marketingowej dotyczącej zdrowej żywności, która w większości przypadków nie jest zdrowa ale świetnie się sprzedaje. Beata Pawlikowska w swoich poradnikach przestrzega przed żywnością zamkniętą w puszkach, słoikach, butelkach, torebkach, kartonach itp., bo wszędzie trzeba dodać jakąś chemię by przedłużyć jej termin. To co zdrowe musi być świeże i żywe (oprócz zwierząt) – ale to żadna nowość. Natomiast dr Fuhrman nadał nowy bieg dzisiejszym dietom, oto co sądzi o naszym cudownym nektarze:

„Wielu entuzjastów zdrowia wybrało agawę jako substancję słodzącą, ale ja jej nie polecam. Jest to kolejny skoncentrowany słodzik o niskiej zawartości składników odżywczych. Na dodatek może powodować poważne problemy zdrowotne.

Agawa stała się popularna dzięki temu, że ma niski indeks glikemiczny. Jest tak dlatego, że składa się ona w 85% z fruktozy. Fruktoza jest metabolizowana inaczej niż pozostałe cukry. Nie jest wchłaniana do krwi (gdzie podwyższałaby poziom cukru) – większość fruktozy jest wysyłana do wątroby. Dlatego właśnie fruktoza ma niski indeks glikemiczny, a mimo to powoduje magazynowanie tłuszczu i przyrost masy ciała. Chociaż wielu osobom wydaje się, że niski indeks glikemiczny jest zaletą, fruktoza jak każda inna skoncentrowana substancja słodząca o wysokiej zawartości fruktozy, może podwyższyć poziom trójglicerydów i zwiększyć ryzyko wystąpienia chorób serca czy zespołu metabolicznego/insulinoodporności, zwłaszcza u osób z nadwagą lub otyłych. Z tych samych powodów powinniśmy unikać produktów, w skład których wchodzi syrop kukurydziany o wysokiej zawartości fruktozy, gdyż zawiera on więcej fruktozy niż zwykły cukier.

źródło: Dr Joel Fuhrman „Jeść by żyć”, VARSOVIA, Warszawa 2014