Poznaj siebie samego to pradawna maksyma starożytnych Greków. Jest ona bardzo aktualna w pracy szkolnych specjalistów. Trening uważności ułatwia samopoznanie oraz wpływa na relacje dzieci i dorosłych w szkole.
Pedagodzy często słyszą pytania: Co zrobić, żeby się lepiej koncentrować na zadaniach i dobrze się uczyć? Jak radzić sobie z emocjami i przestać przeszkadzać na lekcjach? Jak zdobyć przyjaciół? Doświadczony pedagog radzi nic nie robić. Budzi to reakcję: Jak to, przecież coś trzeba zrobić! Problem polega na tym, że często działamy pod wpływem nawykowych impulsów i tworzymy napięcie utrudniając pozytywną zmianę.
Zawsze, niezależnie od metody pracy potrzebujemy refleksji, dzięki której potrafimy zachować się adekwatnie do okoliczności. Należy przemyśleć nie tylko temat sytuacji dziecka ale również temat naszej postawy, emocji, przekonań i interpretacji zdarzeń. Trudno o refleksję przy skupieniu na osiągnięciu kolejnych celów, rozwiązywaniu problemów i silnych emocjach. Łatwo wtedy przeoczyć wpływ uczuć osoby dorosłej.
Jak wyglądają relacje w szkole?
Dwóch chłopców w wieku 10 lat pokłóciło się o grę komputerową, a kłótnia zmieniła się w szarpaninę. Doprowadziło to ich do gabinetu pedagoga. Po ochłonięciu zaczęła się rozmowa. Okazało się, że doszło do nieporozumienia. Gracze próbowali przekonać się kto jest lepszy. Podczas rozmowy sytuacja zaczęła wyglądać komicznie i skończyła się śmiechem. Sprawa wyglądała na zakończoną ale w kłótni obrażono rodziców. Rozmowa z rodzicami wskazała pogląd osoby dorosłej: Nie powinieneś zadawać się z kimś, kto mnie obraża. Podejście rodziców zwiększyło napięcie w grupie dorosłych i utrudniło dalsze rozmowy pedagogowi. Specjalista uświadomił sobie, że został zniechęcony do chłopców z którymi wcześniej rozmawiał. Zauważył również, że rodzice przestali ich słuchać i zaczęli przekonywać do własnych racji.
Relacje międzyludzkie bywają skomplikowane, a relacje w szkole są bardzo skomplikowane. Pracę warto zacząć od relacji z samym sobą. Ważna jest świadomość własnych emocji, reakcji i samooceny. Dopiero w chwili zatrzymania jesteśmy w stanie zorientować się, co się dzieje z nami oraz z naszym dzieckiem. Być może nie mamy pełnej kontroli ale i tak zachowamy się odpowiednio do sytuacji, a nie do wcześniejszych wyobrażeń.
Stereotypy są częstym zjawiskiem w codziennym życiu. Możemy zobaczyć niegrzecznego ucznia, roszczeniowego rodzica, czy niekompetentnego nauczyciela. Zdolność zauważenia i usłyszenia drugiego człowieka staje się rzadkością, a jednocześnie czymś, czego potrzebujemy niezależnie od wieku. Często okazuje się, że nastolatki potrzebują wysłuchania nie dla zmian, czy rad, tylko po to, żeby utrzymać relację, nie być samotnym i zrozumieć siebie.
Jak słuchać i budować relację z dzieckiem?
Podczas pracy z młodzieżą należy słuchać i próbować zrozumieć punkt widzenia rozmówców. Można mieć różne poglądy i mimo tego rozmawiać. Często po trudnych rozmowach uczniowie wracają i szukają kontaktu. Próba zrozumienia i szczerość zdają się być ważniejsze niż przyznanie racji. Uważność jest najważniejsza. Wtedy można zapomnieć czego dotyczy spotkanie i jak powinno się skończyć.
#arkusz #ASD #Asperger #AspieZaklinaczka #autyzm #dostosowanie #edukacja #emocje #grupa #IPET #komunikacja #lekcja #logopedia #metody #MikiLittleAspie #motoryka #mowa #pedagog #percepcja #premium #program #przedszkolak #przedszkole #psycholog #rewalidacja #scenariusz #scenariusze #sensoryka #SI #sposoby #społeczne #SylwiaBagińska #szkoła #terapia #uczeń #umiejętnościspołeczne #uwaga #uważność #zabawa #zaburzenia #zajęcia #ZespółAspergera #zmysły #ćwiczenia Autyzm



