Dla spektrum autyzmu znacznie bardziej charakterystyczne od prostych stereotypii ruchowych i myślowych są tak zwane rozbudowane zachowania rutynowe.
W skład ich wchodzą bardziej złożone czynności – nie samo mamrotanie, kołysanie czy chodzenie tam i z powrotem. Ponieważ nie dysponujemy precyzyjnymi definicjami, ocena kliniczna jest obecnie jedyną podstawą przy podejmowaniu decyzji, które działanie uznać za rozbudowane. Powszechnie uważa się, że rozbudowane zachowanie rutynowe musi być czymś więcej niż tylko krótkim fragmentem jakiejś czynności i musi obejmować długie i możliwie złożone sekwencje myśli i fiksacji. Przytoczony poniżej fragment listu od pewnej matki zawiera listę typowych przykładów: