Zanim tworzenie więzi stanie się poznawcze, jest sensoryczne. Chodzi o dotyk, bodźce słuchowy i wzrokowy oraz o ruch współdzielony przez dwoje ludzi. Dzięki połączeniu impulsów pobudzających zmysł równowagi i propriocepcję oraz dodaniu bodźca słuchowego podczas bujania wykorzystujemy dwa najsilniejsze układy czuciowe, które pogłębiają więź miedzy dorosłym i dzieckiem ~ Tara Delaney
Bujanie – zabawa SI
Cele:
- Bodziec proprioceptywny – ciała dorosłych zapewniają długotrwały bodziec proprioceptywny, który uspokaja podobnie jak szczelnie otulanie niemowlaka kocykiem.
- Zmysł równowagi – bujanie do tyłu i do przodu dostarcza kontrolowanego bodźca ćwiczącego zmysł równowagi.
- Współdzielenie uwagi – ta podstawowa aktywność zachęca do wczesnego nawiązania kontaktu wzrokowego i wzięcia udziału w zabawie z drugą osobą.