Komunikowanie się
Skuteczna komunikacja sprzyja współpracy, zaufaniu, wzajemnemu szacunkowi oraz wiedzy na temat innych ludzi (Lasky 2000 i in. ). Rozmowa z przyjaciółmi o problemach może pomóc dzieciom nauczyć się, w jaki sposób wyrażać i regulować swoje emocje o raz zachowania (Jellesema, Rieffe i Terwoght, 2008).
- Spójrz na drugą osobę.
- Podejdź do tej osoby, pozostań w odległości na wyciągnięcie ramienia od niej.
- Skiń do niej ręką lub uśmiechnij się do niej.
- Powiedz, jak się nazywasz. „Cześć, mam na imię… „.
- Poczekaj i posłuchaj, jak druga osoba się przedstawia, lub zapytaj ją, jak ma na imię.
- Powiedz: „Miło cie poznać”.
- Poczekaj na odpowiedź drugiej osoby.
- Zadaj drugiej osobie pytanie. Na przykład „W co lubisz się bawić?”.
- Zaczekaj na odpowiedź drugiej osoby i wysłuchaj jej.
- Zareaguj, prosząc drugą osobę o opowiedzenie czegoś więcej na dany temat. Na przykład „Czy piłka nożna jest twoim ulubionym sportem?”.
Konteksty społeczne do ćwiczenia/odgrywania ról w tej sekwencji umiejętności
- Przyjaciel opowiedział ci o swoich planach przyjęcia urodzinowego i chce wiedzieć, co na ten temat sądzisz.
- Brat rozmawia z tobą o tym, że jakieś dzieci dokuczają mu w szkole.
- Nauczyciel chce, żeby dzieci w klasie poznały się i wybrały sobie kolegę/koleżankę, z którą chcą siedzieć w ławce.
W odgrywaniu ról (modelowaniu) zaleca się podejście trójetapowe: 1. model dorosły-dorosły, 2. model dorosły-dziecko oraz 3. model dziecko-dziecko ze wsparciem i zaangażowaniem dorosłego (Reddy, 2015).
źródło: Linda A. Reddy: „Rozwijanie umiejętności społecznych dziecka”, PWN, Warszawa 2015
sylwiaiwan
Skomentuj